Kalite, planlama veya ar ge. Ama sektorden sektore degisebilir derinlikleri/kapsamlari yani civata uretimi yapan fabrikada planlama pek bir sey katmaz.

Ben üretim diyorum. Proje yazmıyor ama öyle bir departman da var biz de o da güzel duruyor. Planlama endüstri mühendisi ağırlıklı tercih ediliyor.

Üretimi bilen malzemeyi tanıyan her makinacı dil bildiği sürece sektöründe satışçı da olur rahatça.

Ben mühendis değilim gözlemlerimi aktarmaya çalıştım sadece ama unutmayın ki ikcı arkadaşlar da mühendis değil, planlamaya endüstri mühendisi alalım diye kafa açtıklarına şahit oldum, aday bol nasılsa, memlekette.

Araştırma geliştirme.

Makine işinde değilim ama elektrik elektronik mühendisleri ile sarili biri olarak satis ya da üretimi bilen genelde iyi yerlerde.

Arge iyi ama harbiden argesi olan yer önemli. Türkiye'de çalıştığım yerde arge devletten ödenek almak için açılmıştı.

çok genel bir soru. sektöre, firmaya göre cevap çok fazla değişkenlik gösterecektir. genelleme yapmak gerekirse satış diyorum; müşteri ile iyi ilişkiler her zaman kazandırır.

Bence neyi yapmaktan keyif alacağınıza göre de değişir.
Üretim'den nefret ediyorsanız mesela, verimli çalışamayacaksanız parlak bölüm diye orada olmanın bir anlamı yok bence.
Sorunuzöa sevdiğiniz alanın kesişimi olmalı.

Sektor farketmeksizin satis/satin alma. Direk parayla hasir nesir olan hep daha fazla kazanir, maas ustune komisyon alir, bonus alir vs.

Bu listede tahminim en az parayi tasarimcilar yapar, cunku isin hammaligini angaryasini ustlenenler genelde daha az kazanir.

Istisnalar vardir kesin ama kaideyi bozmaz.

kesinlikle her mühendisin üretim tecrübesi olmalı en az 2 sene. sonrasında satış/satın alma veya kalite.

dizayn/tasarım hamallık +1

Valla millet sanirim klasik kopru ve ayi olayini uyguluyor. Oyle acik uclu yoruma dayali sorularin da iste dezavantaji bu. Tek bir kisinin bakip degerlendirmesi yerine en az iki farkli kisinin bu yoruma dayali sinavlari inceleyip not vermesi gerekiyor. Bu sekilde sorunun birazcik ustesinden gelinebilir.

Keşke Hocadan fazla bilen öğrenci olsa.
Ben öyle bir şey görmedim. Vadatlik vaziyyeti oraya götürüyor. Senin de şikayetin sosyal bilimcilerin şikayet ettiğin özelliğinden başka bir şey olmuyor böylece.

Mesele hocadan fazla bilip bilmeme değil yorum meselesi. Her hoca kendi dünya görüşünü empoze etmeye çalışıyor. Bu durumda okula mi gidiyoruz örgüte mi belli değil.

Misal ben düşüncemi bir hoca olarak söyledim. Dünya görüşümü hiç kimse bilmez.
Sen dediğim gibi büyük bir hasta yapıp herkesi aynı çuvala koyuyorsun. Karşılaştığın örneklerin öyle olması, karşılaşmadıklarının da verili olarak öyle olduğu anlamına mı gelmeli, anlayamıyorum ve tuhaf ki kendinden ne kadar eminsin?

@fem ben karsilaatigimi yorumluyorum elbette başka hocanın bana faydası olmuyor ki bir kişi bile böyleyse bi sıkıntı var demektir

Kendisinden farklı düşünene düşman olan kimse iyi bir hoca olmadığı gibi hocasının kendine düşman olduğunu düşünen kimse de iyi bir öğrenci değildir.

@duna ilk cümlen doğru ikincisi değil

Olmaz.

Olmaz.

Önce imkan varsa borç isteyen kişiyi tanıyanlara sorarım.

Ama bir kaç kişi borcunu ödemedi diye tümüyle de vazgeçmem borç vermekten.
Veren kişi açısından ödenmediği zaman çok can yakmayacak derecede olmalı bu borç.

Yakınlarıma güvenilir iseler veririm. Yani parayı saçma sapan yerlere harcamadıklarını bildiğim, belki daha önce borç verdiğim ve geri aldığım, gerçekten ihtiyaçları olduğunu bildiğim aile üyeleri ve yakın arkadaşlarıma elimde var ise seve seve borç veririm. Ama mesela harcamalarından ve gerçekten ihtiyacı olup olmadığına emin olamadıklarıma, hele hele yüksek meblalar vermem.

Hibe etmeyecegim kisiye borc vermem. Gerci cok nadir, genel olarak kimse borc istemiyor etrafimda.

Sadece en yakınlarım borç isterse veriyorum. Bir kere borcunu ödemeyene bir daha borç vermem tabii. Şimdiye kadar geri vermeyen olmadı çok şükür.

kenarda naktim varsa ufak miktarlarda duzenli geliri olan ve gercekten odeyecegini bildigim insanlara veriyorum sadece onlar da max 2-3 kisi zaten onun disinda asla vermem.

o konu ile ilgili bir kere canım yandı. hani derler ya "bir musibet bin nasihattan iyidir" diye. ne alıyorum, ne veriyorum. isteyenlere de prensip olarak kimseye vermiyorum, kardeşime bile diyorum. yine de siz borç verecekseniz canınızın yanmayacağı gibi ve o para dönmeyecek gibi hesabınızı yapın.

maalsef borçluı olan insna çok var bana . 3 kişi. ve almam zorlaşıyor her geçen gün.

Benden borç almak durumuna düşen biri oldukça yıkıktır, sırf bu yüzden vermem.

yakınlarım dışında borç vermem. gerçi yakınlarıma da borç vermem. dışardan borç gibi görünerek verdiğim parayı gözden çıkarmışımdır, geri gelmesini beklemem, verdiğim an unuturum.

istendiğinde genellikle veririm. vermediklerim de oluyor ama.

adamına göre bazen geri de isterim bazen istemem.

istemediklerimden kimisinin geri ödememesini sorun etmiyorum, kimisi ile de iletişimimi kesiyorum.

bi kaç sene evvel borcunu geçiştiren, hatırlamazdan gelen, iletişimden kaçan arkadaş için ortak arkadaşımızın bol olduğu bi sosyal medya platformunda isim vermeden durumu açıkladım. "x tarihinde x meblağında geri ödeme taahhütüyle benden borç alan arkadaşım. şu tarihte aradım, şunları şunları yaptım. beni görmezden geldin. 2 gün içinde konuyla ilgili bana ulaşmazsan buradan ismini afişe edeceğim" gibi bir yöntem denemiştim. aradı, 1 hafta süre istedi, 1 hafta içinde de geri ödedi.

borç vermem

hayır.

sanırım 2 sene önce benzer bir soruya duyuruda "hayatta sadece 2 kişiye borç veririm." demiştim. 2 kişiden biri de kazık attı. kimseye borç yok. sadece ana baba kardeş...

hayır vermiyorum. isteyen olursa kibarca reddediyorum. bizde niyeyse verilen borcu istemek ayıp görülüyor, borç alan da para istenince tripten tribe girip nalet olsun sana moduna geçiyor. bu durum çok canımı sıktığı için kendimi o duruma düşürmek istemiyorum. anneme veya kardeşlerime verdiklerimi de borç saymıyorum.

Hayır. Geçmişte kazık yedim. O gün bugündür vermem. Belki benden borç isteyecek adam çok iyi bir insandır, borcuna sadıktır ama insanlara güvenimi kaybettim.

anama kardeşime lazım olduğunda verdiklerimi saymıyorum, onlar hibe görür geri zaten isteyemem. bunların dışında 1-2 kişi haricinde kimseye asla borç vermem, verilen borcu geri istemek zorunda kalmak her iki taraf için de çok alçaltıcı bir şey çünkü bence. herkes borç aldığı parayı mümkün olan en kısa zamanda geri vermeyi önceliklendirmeli diye düşünürüm.

veriyorum.
ben sormadan geri veriyorlar, sorun yaşamıyorum.

aile hariç birkaç çok ama çok samimi olduğum insan dışında vermiyorum. istenildiğinde kredim var, borcum var, kenarda param yok diyip geçiştiriyorum.

Valla dusundum de uzun zamandir borc da almamisim borc da vermemisim. Daha onceden de sadece yakin arkadaslara falan borc vermistim, pek olumsuz tecrubem de olmadi.

çok verdim ve büyük oranda sıkıntısız geri aldım ama şerefsizin biri var ki 3 yılımı zehir etti haysiyetsiz herif. bu soru bahanesiyle kendisine tekrar nefretlerimi iletiyorum. hesap günü görüşmek üzere !

vereceğiniz kişiyi iyi seçmek lazım maalesef :/

model nedir gitarın?

O jack soketi problemi 30 saniyede halledilecek bişey ona takılmayın konektörün dış plaka duruyorsa sorun değil.

Reverb ve ebay'de 150 dolar civarına satılmış les paul kasa olan bahsettiğiniz gitar 1500 lira civarı mantıklı gibi fiyatı.

1800 liralık bir alete bin lira teklif edene de hayatta satasım gelmez ayrıca mantıklı bir pazarlık değil.

Uzun suredir satamadiysan, pazarlik ile 1200 e falan cek fiyati oyle sat.

Çok kötü bir şey değil ama çok zor bir şey.
(5.5 senelik anneyim)
İlk 3 sene sorsan çocuktan önceki hayatıma geri dönmek isterdim ama şu anda o kadar çok istemiyorum. Büyüdükçe olay zevkli olmaya başladı ama hala çok zor

Annem. Annelerde değil de babalarda hep bir şikayet, nazlanma oluyor bence. Herkes baba olmasın.

Valla boyle surekli olarak mutlu ya da mutsuz olacaklar diye bir olay yok ki. Mutlulugu da yasamislardir, mutsuzlugu da. Mesela ben universiteye ilk yerlestigimde deli gibi sevinmistim cunku benim icin bir hedefti. Ama universite acildiginda ve sabahin korunde kalkmak zorunda kaldigimda surekli sovdum. Derslere calisirken mutsuz oldum ancak sabahlara kadar batak attigimda mutluydum. Ayni sekilde sinavlardan dusuk not aldigimda mutsuz oldum ancak iyi not aldigimda mutlu oldum.

Yani demem o ki ebeveynlik de bunun gibi bisey. Oyle dogrusal ve sabit bir cizgide ilerlemez olay. Mutlu olduklari zaman da olur mutsuz olduklari zaman da cunku zorlugu da var bisekilde sana getirecegi faydasi da var. Misal benimkiler su an mutlu ancak benim kucuklugumde yani surekli benle ugrasmak zorunda olduklari zaman diliminde bu kadar mutlu olduklarini da sanmiyorum. Bu da oldukca normal.

www.youtube.com


gördüm, üç dünya güzeli evlatları var. sanki "profesyonel" ebeveynler :) öyle mutlular yani ebeveyn olmaktan, insan yetiştirmekten. tüma aile hep musmutlu var olsunlar.

sorunuzun cevabı çok kültürel bişe bence. insanlar ayıp olmasın diye yani mecbur hissettiklerinden evleniyor veya meslek seçiyor veya çocuk yapıyor buralarda.

bir de dizi tavsiyesi: workin' moms

Genç yaşta anne olan birilerinden çocuklarıyla birlikte olgunlaştıklarını ve iyi ki dediklerini duyuyorum sık sık. Tabii ki geceleri uykusuz kalmak, her yerin bebek boku ve kusmuğu olması, büyürken masrafların artıp o bok kokusuna bile hasret bırakması, ergenliğiydi falan derken ebeveyn şikayet edebilir. Ama anne baba birbirini seviyosa o zaman çocukla da mutluluk artıyodur gibi. Böyle sevgi pıtırcığı bi çift var tanıdığım, çocuğa baya “aşkımızın meyvesi” bakışı atıp birbirlerine sırıtıyolar.

Kısacası babayı bilmem de anne için sevgi fiks, şikayetler filan da öyle muhabbet konusu gibi.

Kendi ailem ve akrabalarım çok mutlu. Çocukları olarak öyle müthiş insanlar değiliz belki ama hep karşılıklı sevgi ve saygı içinde büyüdük, böyle gidiyoruz.

Kötü değil kesinlikle ama zor. Ve zor olanı daha da zorlaştıran bir kültürümüz var. İsteyerek çocuk sahibi oldum ama çocuk doğurmak için yaşamadım ve evlenmedim. Yani kişi istemiyorsa çocuksuz da olur. Çocuk olunca hayatın ona ait oluyor, onun müsade ettiği ölçüde diğer rollerini oynayabiliyorsun hayatta. Yani benim için böyle, çocuğuna güvenilir bir bakımveren bulup diğer rollerini de eksiksiz yerine getiren vardır mutlaka. Bir ebeveyne çocuğu belli yaşa gelene kadar ne yapıyorsun diye sorsalar alacakları cevap hep çocuk etrafında döner. Tabii ki yakınma da işin içine giriyor, çünkü çocuk büyütürken zorlanmayan yok.

Ama tüm bunların yanında saksıdaki çiçeğe su verip açtığını görmek bile mutlulukken bir canlının büyümesini, kendine ait bir kişiliğe sahip olmasını, öğrenmesini, konuşmasını, dünyaya karşı çektiği yabancılığı ve alışmasını görmek bir mucize gibi. Bazen eski hayatımı çok özlüyorum, hatta depresyonda olduğum için normal anne babalardan daha çok özlüyor bile olabilirim ama çocuksuz zamanlarıma dönmeyi istemem. Anne olmak elzem değil, ama imkan ve sorumluluk bilinci varsa yaşanmasını tavsiye edebileceğim bir hayat deneyimi.

uyku düzenleri olsa çok zor değil. onlarla iletişim kurmak onları eğitmek öğretmek çok zevkli. ama geceleri uyanmasınlar ne olur :)

ben mutluyum. çok isteyerek anne oldum. büyüdükçe daha bir çok seviyorum. ama tek başıma bakıyorum ve çok zorlanıyorum. gece 7-8 kez uyanıyor (1.5 yaşında), tüm gün aşırı enerjik ve devamlı ilgi gerektiriyor ve kendime ait 5 dk bile bulamayabiliyorum gün içinde. büyüdükçe kolaylaşacak diye umut ediyorum.

Ben asıl ana baba olup bundan mutsuz olduğunu kendine itiraf eden görmedim. Konya'nın bir köyünde yaşayan homoseksüel olan bir amcanın asla bunu kabul etmemesi gibi bişey bu, sadece kendi başına kaldığında zaman zaman aklına gelen ama bununla yüzleşmeyip "yok yaa olur mu öyle şey heteroyum tabii ki, yok ya olur mu öyle şey mutluyum evladım olduğu için tabii ki" demesi gibi bişey. Artık çocuk var ve mutsuz olmak bişeyi değiştirmiyor, haliyle mutlu kısımlara odaklanmak zorundasın. Çünkü çok büyük "günah/kabahat" ikisi de.

ebeveynlik insanı geliştiren birşey. ben de anneliğimin ilk 2,5-3 yılında şikayet ediyordum herşeyden. şuursuzmuşum. attachment parenting ekolünden kitaplar okumaya başladıktan sonra çocuklarıma saygı duymaya başladım. zaten hep seviyordum ama bir tık boyut atladık, artık onlarla iletişim kurmak keyifli hale geldi. ne düşündüklerini öğrenmek için her fırsatı değerlendirmeye çalışıyorum, çocukları geçiştirmiyorum. bazen çileden çıktığım oluyor ama onlara büyük tepkiler vermemeye çalışıyorum. çünkü ben daha relax olunca sorunlar daha kolay çözülüyor, tekrar mutlu moda daha kolay geçiliyor. bunları zamanla kendim öğrendim, çünkü büyüdüğüm aile hiç böyle değildi.

şikayet bizim toplumda bir kültür haline gelmiş, insanlar birbirinden görüp muhabbete dahil olabilmek için şikayet ediyorlar bence. sorunlarıyla gerçekten baş edemedikleri için değil. okul kapısında beklerken ailelerin çocukları hakkında şikayetlerini dinlerken üzülüyorum gerçekten, ya bu çocukların hiç mi iyi özellikleri yok diyesim geliyor, ki bazı eleştirileri çocuklar da duyuyor. o ortamda susuyorum, aksi birşey söyleyip ukala veya aşırı kitabi (yapay) ebeveynlik yapan biri gibi anlaşılmamak için.. okul kapısıdaki muhabbete en basit örnek şu olabilir, diyelim ki çocuk o gün iyi birşey yapmış, öğretmen iltifat ediyor ve takdirini veliye söylüyor. velinin cevabı aman yok evde hiç öyle değildir bla bla şeklinde.. hiçbirşey yapamıyorsan teşekkür et geç yani.. neyse. ebeveynliğin öğrenilmesi gerektiğinin kendim biraz gecikmeyle farkına vardım, çabalıyorum, umarım herkes de farkına varır. insan hayatı çok kıymetli çünkü.

www.instagram.com

faydalı bilgi

@evanka +1, şikayet kültür haline gelmiş. bunun yanı sıra, bunu bir markanın ekşi başlığına girip sadece olumsuz yorumsuz okumaya da benzetiyorum. insanlar olumsuzluklar üzerinden bağ kurup sosyalleşmeye meyilli. bir de hazır olmadan ezbere çocuk yapanlar var, kaynım ve eltim bebekleri olduğunda sürekli "ay gezin gezin, çocuk olduğunda hiçbir yere gidilmiyor" şeklinde konuşup, şikayet ediyorlardı. gezmeyi seven insanlar ama daha yaşadıkları yerin 3 saatlik araba mesafesinden çıkmadan çocuk yaptılar. bana bu şekilde sürekli şikayet edilmesi çok itici geliyor. iş yerindekilerin de kendilerine acındırıp işten kaytarmak için özellikle şikayet ettiklerini düşünüyorum :)

bunu çocuk bekleyen insanlara da çok yapıyorlar bu arada. "bol bol uyu birkaç ay sonra uyuyamayacaksın" gibi bir sürü laf. yani bunları düşünüp göze almadan çocuk yapmaya karar vermiyordur herhalde kimse? olgun insanların bu davranışın tam aksini gösteriyorlar mesela, olumlu deneyimlerinden bahsediyorlar hamilelik haberini aldıklarında.

tam olarak Bruce +1

çevremde aşırı isteyerek falan çocuk yapan tanıdığım tek bir kişi var, o da mutlu.
gerçi mutluluk da göreceli, çocuktan başka bir hayatı yok.
ama onun dışında herkes "evliyiz, işte çocuk yapmak lazım" falan kafasıyla çocuk yaptığı, hatta "evlenme yaşı geldi" falan diye evlenmiş olmak için evlendiği için hepsi mutsuzluktan dökülüyor.
işin kötüsü, bu "hâli" evli olmanın normu olarak görüyorlar.

çoğunun hayat düzeni, ekonomik durumu falan da bozuldu, pek kaldıramadılar çocuğu.
mutlu olmamalarının getirdiği vicdan azabını da çocuğa sınır koymayarak, anlamsızca üstüne düşerek falan kapatmaya çalışıyorlar.

ebeveynlik kötü değil, sadece herkes ebeveyn olmaya hazır olmayabiliyor.
hayatın akışında öylesine değil, "istiyorum bunu artık" diye yapılacak bir şey.
en azından bu devirde artık öyle oldu.

gizli gizli degil, zamani geri dondurmek mumkun olsa evet son 6 seneyi geri alalim derim. hep diyorum. hatta sasirdim burada gorunce.

bu cocuguma en iyi anne olma cabami degistirmiyor. icimde bir canavar yok.

çok gördüm.
annelliğin ne olduğunu bilsem anne olmak istemezdim diyeni de gördüm.
ama zamanı geri almak isterdim diyen az, yine de herşeye değer diyenin oranı daha çok.
hepsinin deneyimine sonsuz saygım var.

Bilim falan bunlar utopik hayaller. Koselerin cogu kapilmis, kalanlar tek tuk yer ve birisi emekli olunca acilan delikler icin kose kapmaca oynaniyor.

Bu eli yuzu duzgun ulkelerde bile boyle. Elinde olsa oturdugun sandalyeyi altindan cekecek tipler gordum.

Akademiden kovalayacaksan sana biran once ortama uyum saglamani ve saldirmani oneririm, yoksa acikta kalirsin.

akademi ortamı böyledir, şaşırmayın.

Bence normal değiller, akademi böyle bir yer olmak zorunda değil. Benim doktora sınıfım böyle değildi, çok yardımlaşırdık, beraber çalışırdık. Dayanışma ile de yürünebilir.

Ama işte rekabetçilik bu tür ortamların ruhuna işleyebiliyor bazen, özellikle sonrası için kadro kovalanıyorsa, ve evet kadro meseleleri yüzünden uluslararası ortamlarda da delice rekabet var. Ama ben yine de güzel ya da normal bulmuyorum bu durumu. Bu yüzden akademide doğru düzgün collaboration'lar olmuyor gibi geliyor bana, özellikle buralarda. Herkes kendi hırsının peşinde olabiliyor. Tabii bu şekilde de bilime katkı sunabiliyorlar, sunulamaz diye bir şey yok, kafayı da kırabiliyorlar bu süreçte. Ama dayanışmayla/ortak çalışmalarla katkı sunmak hem daha kolay, hem daha doğru, hem daha besleyici olur diye düşünmekteyim. Bilimsel çalışma farklı görüşlerden, yaklaşımlardan beslenmeyi gerektirir çünkü. Tek başına duran tuğlalar bir araya gelip bir yapı oluşturamazlar. Bu tür bencil davranışlar da bilimsel gelişmeyi bence bir yerden sonra desteklemiyor. Ama yine de çok şaşırılacak bir şey değil, diğer cevaplarda denilenler maalesef doğru.

Nimberjack +1

Akademinin böyle bir yer olmayabileceğini biliyorum. Kendiniz gibi olun, böyle olmayın. Bu tipler başarıya daha uzak tipler. İşinizi iyi yaparsanız -normal bir ülkede- karşılığını alırsınız.

:D
Doktorada ayni siniftaki asistan kaydimi yapmadi. Nerdeyse atiliyrdum ki harci yatirmis kar yagdigi icin yollar kapanmis, o zaman her yerde super internet olmadığından ders kaydi yaptiramamistim.
Ayni asistan sınıfı kopya cekecekler diye sikayet etti, en önde oturup eksiksiz kağıt veren ve yaklasik 25 senelik ogrenci olarak kopya hic cekmeyen ben dahil herkes toplu listeyle butunlemeye geldi.
Sonra soylemesi ayip bu arkadas doktorayi bitiremedi. Neyse vicdanim gerisini yazmaya el vermedi.
Hirsli olmak iyidir. Misal ben hirsliyimdir ama tagor'un dedigi anlamda "kendi dünkü halimden daya iyi olmak için". Diğerleri de kendilerinden iyi olsunlar bana ne.

Daha yeni alinmisssaniz normal. Insanlar hep en baslarda daha bir heyecanli olup kendilerini gostermeye daha cok merakli oluyor. Onun disinda lisansustu genelde akademide is bulmak icin yapiliyor(askerlik tecili haric). Hal boyle olunca da insanlar o ortamda bir cevre kurmak ve o cevre vasitasiyla da kendilerine bir pozisyon bulmaya calisiyorlar.

Yalniz hirs ve rekabetci olmanin bilime katki saglayamama olayi ile alakasini cozemedim ben. O rekabet ortami yeni olusan bisey degil, hep vardi. Gunumuzdeki bilimsel gelismelerin neredeyse hicbiri isbirligi ve yardimlasma sonucu ortaya cikmadi maalesef. Hatta sirf bilime katki saglamak icin insanlik disi uygulamalar bile yapildi. Yani bilim ve bilime katki saglama olayi oyle cok da insani sifatlar yuklenecek bir olay degil.

Onu da gectim gunumuzde zaten gercek manada bisey ureten ve yeni biseyler cikaranlar oldukca azinlik. Cogu akademik ortamda insanlar yayin yapmis olmak icin yayin yapiyor. Adam gidiyor var olan sistemin dogrulugunu %0.0001 arttiriyor hemen yayin(lar) yapistiriyor. Digeri gidiyor var olan sistemi az biraz modifiye edip 'X olayinin Z uzerine etkilerine Y bakis acisindan K yontemiyle incelenmesine yonelik XX degerlendirmesi' tarzi basliklarla yayin yapip laf cambazligi yapiyor. Yani gunumuzdeki bilim bisekilde bir oyun alani olmus gibi kendileri calip kendileri oynuyor.

Akademi pislik bir ortamdir zaten.
Herhalde ilk kuruldugu 2300 yil oncesinden beri boyle.
O zamandan beri birbirini yiyip ayak kaydirmaya calisan tiplerden olusur.

Adamlar newton'i asagilayip utandirdigi icin 30 sene geriden geliyor fizik. Maxwell olmasa faradayi bile piyasadan sileceklerdi.

Arada isyan eden birkac kisi olunca bilim cikiyor yoksa gerisi ineklemekle omrunu geciren tipler.

sizin ortamınız düzgün diye "hiç de öyle değil .s.s" demeniz çok komik. ülkedeki çoğu okulun çoğu bölümünde bu böyledir. nasıl ki kadroların pek çoğuna tanıdıklar, torpilliler alınıyorsa genel olarak da iğrenç bir rekabet ortamı var akademide. çoğu iş yerinde göremeyeceğiniz seviyede hem de.

Önümüzdeki ay yeterlik sınavına girecek yedi kişiyiz. En az haftada bir zoom üzerinden toplanıp birlikte ders çalışıyoruz, her gün whatsapp grubumuzdan derslerle ilgili paylaşım yapıyoruz.
Bizim bölümde geçen dönem üç kişi, ondan önceki dönem iki kişi yeterlik sınavına girmişti ve onlarda da aynı şekildeydi.
Hepsiyle ortak dersler aldım; ders zamanında da ilk haftadan itibaren sürekli paslaşıp, derslerle ilgili paylaşımda bulunuyorduk.

Oooo sen bir de araştırma görevlilerinin ortamını gör. Instagramımdan ekran görüntüleri alıp yönetime raporluyordu biri kendince beni yermek için.

eğer yalnızca kendi vicdanınızla düşünseydiniz sonunda kaldırma seçeneği vardı, fakat şu an taciz ediliyorsunuz, artık yorumu kaldırmak bu tacize boyun eğmek anlamına gelir.

Ben olsam saticiyi polise sikayet ederim. Tam bir rezalet.

beni 2 defa arasalardı taciz edercesine kesinlikle silmezdim. insan gibi özür dileyip geri gönderin size ücretinizi iade edelim deseler, iade srüecinden sonra da "rica etsek kaldırma şansınız olur mu yorumu ne de olsa iade edildi" deseler bence silerdin. bu haliyle silme derim

Şimdi iade/değişim süreci başlatmış adamlar çamur yapmış olsa yüzde yüz haklı olacaksınız ama yapmamışsınız. Aradıklarında böyle bir teklif olmadı mı?

Satıcı da tabi ki böyle bir taciz yaptığı için hatalı. Belki ki iş bilmez kimseler. Zorbalıkla imaj düzelmesi mümkünmüş gibi...

Kaldırma, hatta git edit yap ve yorumdan dolayı yaşadığın şeyleri de yaz.

Ne yüzsüzler var. Ben olsam kaldırmam. Hatta bir daha ararsa polise gideceğimi söylerim. Kargoda kırıldı demek ne demek. O zaman televizyon da kargoda kırılabilir. İnternetten hiçbir şey almayalım o zaman.

ver savcılığa gitsin, böylelerinin yanına kar bırakmayacaksın hiç bişeyi.

Değer kaybı kadar geri ödeme yapsınlar ya da aynı ürünle değiştirsinler ya da gönlü kazanmak için üstüne bir şeyler göndersinler ya da parayı iade etsinler.
Ancak bunlardan birini yaptılar ise yorumunuzu kaldırın.

2 defa arayıp taciz ettiklerini de yaz +1

silme +1

Iş polislik/savcılık olmuş gibi.

Ben olsam kaldırırdım çünkü çok korkarım manyak insanlardan. Adresiniz falan da var satıcıda. Altı üstü bir küpe bir yorum için manyak insanlara enerjimi harcamak istemezdim.

trendyol'a da her kanaldan tekrar tekrar şikayet edin. tüm durumu özetleyin.
bir işe yaramıyorsa da trendyol için ayrı bir başlık açıp orada toplanırız :)

şu olayı biraz allayıp pullayıp sözlüğe rezalet başlığı olarak açsan en az 2000 fav alır.

Saticilarin musteriyle iletisime gecmesi sozlesme feshini gerektirir.

Musteri lehine olsa bile kurallar boyle.

işini çözeceklerse kaldır yorumu. yoksa kalsın.

j r r tolkien hayrani + 1

yorumu tekrar düzenleyebiliyorsan, yaşadığın süreci de anlat.
çözüm odaklı olsalar böylesi rahatsız edici bir yaklaşımları olmazdı.
yorumu silerseniz;
- trendyol komisyonunu almış,
- satıcı parasını almış, alıcıya giden kırık küpe için de hiç bir şey yapmamış,
- siz de cebinizden para çıkmış ve elinize de kırık bir küpe geçmiş olarak kalacaksınız.

yarın bi başkası aynı sorunu yaşarsa; bu sefer onun emeğine haksızlık olacak.

satıcı küpeyi sorunsuz paketlemişse dahi en azından kargolama ile ilgili bazı önlemler alması gerekiyor gibi.
yorumunuzu silmeyin.

yorumu düzenleme şansı varsa ek yapıp "silmem için sürekli arıyorlar" yazardım.

güncelleme: trendyol bayağı ilgilendi ve ekran görüntülerini istediler. inceledikten sonra aradılar ve bir daha olmayacağını belirttiler. ertesi gün de ücret iadesi yapıldı.

yorumu güncellemedim ama silmedim de, o şekilde duruyor bu arada.

evet bu sinir bozucu bir durum :)

"sadece yiyeceğimin mıncıklanmasını, benden başkasının ellemesini istemiyorum."

yeterince açık bunu ona da söyleyecen işte

sen haklısın, ben olsam bir ayar verirdim ufaktan ortamı da çok germeden.

Birlikte yaşadığınız kişinin asalak olduğunu gösteren bir durum. Böylesi evlat olsa eldivenle bile sevilmez.

Buradaki sorun iletişim eksikliği bence. Ben açıkça söylerim mesela. Ben tabağimdan yiyecek alınmasından hoşlanmıyorum. Ne kadar yediğimi bilmek istiyorum al bak senin tabağın burda, daha da istiyorsan git mutfaktan al. Bitti. Halen yaparsa kavga çıkarırım net. O bana kabalık yapacak ben dile getirmeye mi utanicam yani.

bu duyurunun aynısını noktası noktasına kadar bir ara açmayı düşündüm (yıllar önceye ait bir arkadaşımın durumu aklıma gelmişti) ama sonlarda yazdığın "bundan bahsetmek bile ayıp geliyor" meselesinden dolayı yazmamıştım. bu kadar benzerlik olamaz şok oldum duyuruyu okurken. aynılarını yaşadım neredeyse.

bir zamanlar benim de böyle bir arkadaşım oldu üniversite 2 falandık. çocuk biraz yiyici biriydi. olabilir benim için problem değil. ne zaman dışarıdan yemek söylesem "yok olm ya ben zaten çok yiyorum dikkat edeyim kendime" der, gelen siparişimdeki patatesi, pizzaysa yarısını, tavuk falansa 3-5 çatal alır, ne kendisi doyar ne de bana keyifle yemek yedirmezdi. bu huyu iyice batınca bir gün biraz sert çıkıp olm bak hamburger alıcam sana da söylüyorum falan dedim de, giyinip yok ya çıkacam 10 dk'ya saçmalama falan dedi. 40 dk'da gelen siparişe kadar evden çıkmayı uzattı ve tahmin ettiğim gibi benim siparişteki kolayı "kanka ben şunu alıp çıkayım" falan deyince iyice patlayıp buna bağırdım sinirden. o da 10 dk tirat attı yok ev arkadaşına bir kolayı çok gördün bilmem ne ne açgözlüsün edebiyatı yaptı. böyle çok olayı var. bir defada bimden temizlik eşyası almaya gitmişken sabah okula götürmelik sandviçler için 2-3 çeşit peynir malzeme falan almıştım da ona sorduğumda "huahah bimden alınır mı ya? abi bim ürünü yenmez" demişti de nerdeyse her şeyi kendisi yemişti bir gün bile yapamamıştım okul için sandviç falan :d

şimdi tabi senin tanıdığa ve benim arkadaşa falan genel olarak baktığımızda muhtemelen yaptıklarının ne kadar kalitesizce ve aptalca olduğunun farkında değillerdir. yani "ulan ayıp olacak ama napim çok açım yiyim ya" de se başım gözüm üstüne omzunu sıvazlar afiyet olsun derim ama bunlar farklı bir vaka. benim inanılmaz canımı sıktığı için kendisinden ev arkadaşlığı mevzusunu kapatıp ayrılmıştım. size de tavsiye ederim çünkü bunu yazıp iyice kafanıza dert ettiğniizden sonra kurtuluşu pek olmuyor maalesef. abarttığın bir durum da değil, böyle çok insan var. empati herkesin yaptığı bir şey değil haklısınız

Sinirlenmek normal de bunu soylememek anormal.

Dunyanin en titiz insaniyla yasayan onun bile pis huylari oluyor. Soyledin duzelmediyse o zaman problem edersin.
Sen adama soylemezsen iyi bir sey yaptigini bile dusunuyor olabilir.

Abartmıyorsunuz. Bundan bahsetmek de ayıp falan değil, çok normal bir şey.

Lakin siz bu tarz tiplere bu davranışlardan hoşlanmadığınızı belirttiğinizde kuvvetle muhtemel "senin malın da amma kıymetliymiş, al yemeğin senin olsun" tarzında trip yiyeceksiniz. Olsun.

Ben olsam konuştuktan sonra işler düzelmiyorsa sırf bu sebepten ev arkadaşlığımı sonlandırırdım.

Not: pinti değilim.

ben joey gibiyim. yemek paylaşmayı hiç sevmem. ilk seferde tepki gösteririm.

joey doesn't share food.

aslında ben hiç bir şeyi paylaşmayı sevmem. dasdsada

Bahsettiginiz kisinin cok yuksek ihtimalle duygusal yeme bozuklugu var, durtu kontrol problemleri olmasi da cok olasi. Bu konularda profesyonel yardim almasi da gerekiyor her seyden bagimsiz.

normal değil, abartmıyorsun. başıma geldi erkek arkadaşımdı, yazılacak çok şey var ama noktayı koyayım, ayrıldım.

Bunun tam tersini yaşadık biz evde. Tabağımdaki bitiremediğim yiyeceği sessizce eşimin tabağına bırakma huyu geliştirdim. Eşim 2-3 hafta dayanabildi, "Şunu yapacağına sen yer misin diye sor, ben yine senin tabağından alır yerim ama bir şey demeden önüme bırakma, hiç hoşlanmıyorum," dedi. Ben de adam haklı lan dedim kendi kendime, özür diledim, ondan sonra dikkat ettim aynı şeyi yapmamaya.

Yani demek istediğim şu ki, açık açık konuşun. Sinirlenmek normal de bunu soylememek anormal. +1

Benim kuzenim de böyleydi. Öncelerden problem etmiyordum ama ev arkadaşı olup birlikte yaşamaya başladıktan sonra bu iş daha fazla gözüme batmaya başladı haliyle. Ben de açıkça söyledim, dokunma diye. Düzgün bir insan olduğu için bu uyarıdan sonra trip falan yemedim. Davranışını sonlandırdı.

Siz haklisiniz yemege cok duskun biriyim yiyen kisiyi anlamaya calisiyorum ama yok bu yemekle ilgili degil asiri ayip ve gulerek kamufle ediyor ayibini. kesinlikle soylemelisiniz ister ciddi ister sakali. ozel alan ihlali gbii bir sey bu da

43 kiloluk hiçbir şey yemeyen bir tip olarak ben bile sinirlenirim. açgözlülük bu işte.

şu hareketi bana karşı 2. kez yapmaya yeltendiği an benden alacağı tepki kimseye aynı şeyi bir daha yapmamasını sağlar. o kadar diyeyim.

bunu kendisine aktardınız mı? bize, buraya aktardığınız gibi... Bence haklısınız fakat insanca belirtildiğinde sorun olacak bir şey olduğunu düşünmüyorum. Bazı insanlar kendisinden çok karşısındakinin yediğini beğenir, hoşuna gider. Çapraz sipariş verdiğim zamanlar oldu. Büyütmeyin böyle şeyleri, çözüverin.

Valla yillardir tekrarlanan ve senin uyuz oldugun biseye ses cikarmamak da ilginc cidden. Bu durumu dillendirmeme bence sorunun kendisinden daha buyuk bir sikinti. Yillarca bu duruma bisey demediysen ya da tepki gostermediysen senin icin sikinti olmadigini da dusunmus olabilir.

Ben olsam direkt 'yeter tikindigin, bize de birak' falan derdim. Olmadi ben de onun tabagindan yemeye baslardim. O durumda o zararli cikacagi icin bir daha yapmazdi sanirim.

Unutamayacağı bisey yapmalısın. Öncesinde ben yemem dediği biseyi orana burana (mesela burun deliğine ya da başka bi yerine) sürüp o yediğinde de sürerkenki videosunu kendisine gosterebilirsin.

normalleştirme çabalarınıza hayranım. bildiğin sana saygısı olmayan birisiyle yaşıyorsun, kan da olsa sınır koymak lazım, kan değilse zaten bir daha görüşmeyin bile. bunu yapan neler yapmaz.

Bence aşırı sinir bozucu. Bir daha olduğunda "Sana sordum ne kadar istiyorsun diye. Daha da fazla istiyorsan bir dahakine daha da fazla söyle ona göre koyalım ben yiyeceğim kadar koyuyorum kendime" şeklinde düzgünce uyarabilirsiniz. Çekinecek bir şey yok o yerken çekiniyor mu :)

Ise ihtiyacin varsa cekip gondereceksin. Ise ihtiyacin yoksa eleyeceksin. Yok ben hayatta bunu yapamam dersen mesaj atip sor ancak cevabin olumlu olacagini pek sanmiyorum.

Tek başına konuşup kayıt almak zor geliyorsa skype, zoom vs bi şeyden bir arkadaşınla konuşurken kayıt al?

Selam, geçenlerde girdim böyle bir görüşmeye, hiç iyi geçmemişti, son kısımda direkt "bu soruları bir insan sorsa daha farklı olur, hiç sağlıklı bir değerlendirme sistemi değil bu" diyerek çıktım. İnsan faktörü bence şart.

Stranger than fiction
Groundhog day
The fall

Der siebente Kontinent (1989)
Den brysomme mannen (2006)
Dogville (2003)
Dear Diary (1994)

Şimdi baktım da hepsinin D harfi ile başlaması komik oldu gerçi:D

Sahte kabadayi.

about time
marie antoinette (2006)
spirited away
dunkirk
goodfellas
oblivion
the fountain
melancholia

flight 7500
mulholland çıkmazı
gönül yarası

Dry martina

Le dîner de cons (1998) - www.imdb.com
Ruby & Quentin (2003) - www.imdb.com
100 numaralı adam
Shaun of the Dead (2004) - www.imdb.com
Hot Fuzz (2007) - www.imdb.com
The World's End (2013) - www.imdb.com

fb - gs en büyük derbidir ancak seyir zevki açısından da en kısır derbidir. bjk - fb diyorum ben. galatasaraylıyım.

@zgry+1
Benim icin de bjk-fb cunku ikisini de tutmuyorum. Hal boyle olunca oyuna daha fazla odaklanabiliyorum. Isin icinde gs olunca tarafli izledigimden seyir zevki sadece gs nin oyununa bagli oluyor.

bjk-fb. gs-fb hiçbir zaman çekişmeli olmadı bence.

zgrydn +1

Bence de fb-bjk maçı seyir zevki açısından hep iyi oldu. ama fb-gs maçlarındaki gerilim ve heyecan bir başka.

seyir zevki en düşük gs fb. son 20 senede bir kaç maç dışında izlenecek olanı azdı. ama bjk fener derbileri daha zevkli olur.

ayi yukardan asagi dogru pence atar
Boga asagidan yukari dogru boynuzlar
ama ayi sezonu geliyo mu gelmiyo mu bilemem.

Çoğunluk boğa bekliyor aslında şu sıralar hatta mega boğa lafları da dolaşıyor ortalıkta ama bakalım.

Daha boğayı göremedik. İnşallah gelmez :d

Dogrudur. Ben bekliyorum.

Hepsi yalan dolan, bir şeylerin haberi size gelmişse yalandır.

Ben de duydum düzeltme olacak dendi ama ben uzun süreli bir ayı piyasası beklemiyorum. Tamamen uyduruyorum bu arada. Geçen haftalarda da btc yıl sonu 100k olacak deniyordu. Yatırımcılar tek bir bilinç olmadığı için bu kadar tahmin edilebilir bir şey değil. Yine de teknik analize bakmak lazım. Kriptolar tekniğe uyumlu hareket ediyor çoğu zaman.

(bkz: occam'ın usturası)

burcun su grubu mu?
yengeç-akrep-balık

öyleyse burcunu iyi öğren kendini tanı ve vesveseleri her fark ettiğinde arkasından, bu bir vesvese, varsayım ise bu bir varsayım de.
her bir cümlenin arkasından bir cümlede bunu kurmayı dene.
yani kendini ikna etmiyorsun, duruma dışarıdan sakince bakıyorsun, asla kendine kızma ve savaşma bu durumu artırır.

ya da depresyonda olabilirsin, taktik aynı ama yardım alman en iyisi böyle hayat geçmez

Kafaniza taktiginiz seyin sizin icin 3 gun-5 gun-1 ay ,artik ne kadar derseniz, sizin icin ne kadar onemsiz oldugunu dusunun.

Yillardir ayni sorunlar bas etmeye calisiyordum, bunu kesfettigimden beri cok daha kolay ustesinden geliyorum boyle seylerin.

Biri size kotu bir sey mi soyledi, bir hafta sonra onun sizin icin bir onemi olmayacagini dusunun mesela.

Valla ise farkli bir acidan bakarsan bu duyuru bile cozum degil sorun olusturur cunku nasil fazla dusunmem diye dusundukce bu sefer de fazla dusunmemeyi fazla dusunmeye basliyorsun. Dolayisiyla sorunu sadece farkli bir zemine tasimis olursun. Pek caba sarfetmene gerek yok aslinda, meseleleri mesele etmezseniz ortada mesele kalmaz diyen kisiyi dinleyip meseleleri mesele etmemek yeter sadece.

Bunun temelinde yatan sebeplerden birisi güvensizlik duygusu. Benimle benzer şeyler yaşıyorsanız benim olayım şöyle;

Aynı şeyi ikili ilişkilerimde çok fazla yaşıyordum. En sonunda birlikte olduğum kişiye aklıma takılan her şeyi doğrudan sormaya başladım. Zaman zaman rahatsız hissediyordu, ama eğer sormazsam manasız şekilde böyle şeyleri kafamda büyüttüğümü dertleşir şekilde anlattım, o da beni anladı. Her şeyi sordum, bazen çok detaylıca irdeledim ve nihayet bu davranışım yok oldu gitti. çünkü artık güveniyorum. sorular sormaktan kendim vazgeçmedim, zamanla bu alışkanlığım kayboldu sadece, çünkü hiçbir zaman kuşkulu bir şeyle karşılaşmadım.

Benim güvensizliğime sebep olan şey birlikte olduğu kişiyi aldatıp bunu da marifet gibi her yerde anlatan çok fazla insan olduğunu keşfetmemle başlamıştı. Sonrasında kimseye güvenmemeye başladım. Karşımdaki kişi bana cevaplar vermeye çalışmasaydı ya da beni anlamak istemeseydi sanırım bu güvensizliği üzerimden atamazdım.

Demem o ki, güvensizliğinizin kaynağı neredeyse orasıyla yüzleşin. İrdeleyin. Somutlaştırın ki sizde tam olarak hangi mekanizmanın bu güvensizliğe sebep olduğunu ortaya çıkarıp sadece ona karşı tetikte olun. Bunu bulamazsanız her şeye karşı sürekli tetikte dolanıyorsunuz.

david burns- iyi hissetmek kitabını okumanı öneririm.

konuşma akıcı denmiş geçi ama yine de bir cambly ile en azından cümle yapınızda mı sorun var yoksa kelime terchiniz mi abuk öğrenebilirsiniz gibi duruyor.

dili teknik olarak öğrenmişsiniz, tebrikler zorlu bir eşiği aşmışsınız. Ama bundan sonra kullanmanız gerekiyor. Eğer mevcut iş yerinizde yabancılar ile çalışmıyorsanız, online veya yüzyüze bir ortamda kullanmanız gerekiyor. Ayrıca işinizi yaparken kullandığınız dilin, günlük konuşma dilinden oldukça uzakta kalması nedeni ile teknik konularda yetersiz veya günlük dil sınırları içerisinde kalıyor olabilirsiniz.

Sık sık tecrübe etme şansınız olmasa bile belirli metinleri (mümkünse elinizde nativelerin ses kaydının bulunduğu metinleri) okurken ses kaydınızı alın ve dinleyerek, telaffuzundaki farklılıkları inceleyin.

Yabancilarla çalışıyorum. Zaman Zaman beni anlamadiklarini farkettim. İngilizceyi iyi kullanmadığımi düşündüm tabiiki. Fakat sonra anladım ki, konuşma şeklim onlara karmaşık geliyor. Yabancılar daha direkt anlatıyor biz kültürden mi nedir uzatıyoruz ve dolandiriyoruz lafı. Kendi adıma, basit anlatım, konuyu derli toplu dağıtmadan, aşama aşama ifade ederek çözdüm.

Hollanda’da yaşıyorum. Daha önce abd’de yaşadım. Abd’de native oldukları için aksanlı olsam da beni anlamama gibi sorunlar yaşamamıştım ama burada kendileri de aksanlı konuşuyorlar ve native değiller. Almanlar daha aksanlı konuşuyorlar Hollandalılara göre ama birbirlerini anlamada sorun yaşamıyorlar diller yakın olduğu için. Onlar native olmadıkları için zaman zaman ben onları anlamakta zorlanıyorum onlar da beni anlamakta. Dil konusunda iyiler sahiden ama saçma bir havaları var. Mesela burada bir üni -Leiden- bazı programlar için 113 toefl istiyor. İnanılmaz gerçekten. Söylediği şey özgüveninizi düşürmesin, native konuşulan bir yerde yaşamadan aksan kolay kolay düzelmez. Anlaymamak biraz da onun sorunu açıkçası.

@ya volna+1
Bizim dilin gramer biraz ters oldugu icin direkt olaya girmek yerine once diger bilgileri vs verip sonradan soylemek istedigimizi soyluyoruz. Bu da bazen yabanci dilde kullandigin cumleyde kendini gosterebiliyor ve hal boyle olunca da karsi taraf icin anlasilmaz olabiliyor. Onun disinda dil dedigin kullana kullana gelisen bisey o yuzden elinden geldigince speaking kasmaya calis.

Ben de benzer bir duyuru açmıştım 1-2 gün içinde , oraya da bakabilirsiniz.
Cambly önerildi genel olarak.

Hollandalılar bizden pratik olarak bence de iyi, benim tanıdıklarımda aksan da azdı. Biz daha çok akademik İngilizce öğreniyoruz TR'de okullarda, benim okuduğum üniversitenin İngilizcesinin özel bir adı bile var :))

keyfim yok pek. güneşli açık havalarla şarj olan biri olduğum için kış ayları moralimi bozuyor. yine de sürekli 'down' değilim tabii. iş yoğun, o yüzden pek bir şeyle uğraşamıyorum son zamanlarda. işte değilsem evdeyim, evdeysem de ya film/dizi izliyorum ya da bi şeyler okuyor oluyorum. muazzam derecede sade bi hayat şimdilik. çözemeyeceğim dertlerim de yok gibi.

Valla kisin gelmesi benim acimdan guzel bir olay. Yalniz resmen soru bombardimanina tutmussun. Neyse, hepsine cevap vermeye calisirsam

1- Keyfim normal.
2- Hayatim da bisekil gecip gidiyor.
3- Oyle bos bos seylerle ugrasiyorum.
4- Simdilik derdim de aksama patatesli yumurta mi yoksa menemen mi yesem kararsizligi.

havalar bir sıcak, bir yağmurlu, bir soğuk. ard arda gerçekleşen genleşme ve büzülme yüzünden bir gün şiddetli bir rüzgarda parçalanıp savrulacak gibi hissediyorum.
egelilik sebebiyle film-dizi-kitaba hasret kaldım. temmuz'dan beri kış hazırlıkları devam ediyor. bu aralar da hafta sonları zeytin kır/çiz-kur şeklinde geçiyor.
"Dertleriniz neler?" aile büyüklerinin kronik rahatsızlıkları ile "ne olacak bu memleketin hali?" arası bir şeyler.

@adse, ben de iyiyim, teşekkür ederim. Ben de yaz sıkınca kış gelsin diyorum ama kış gelince de yaz geri gelsin diyorum. Klasik insanoğlu nankörlüğü. Yaz <3 ben.

Avrupa Birliği'ne güveniyorlar, onlar da yav he he deyip biraz fon verip gönderiyor bunları. Fakat kendi içlerinde de bizde olduğu gibi militarist ruhlu insanlar var, bize yansıtılan hep bunlar olduğu için ülkenin tümünü böyle zannediyoruz, halbuki alakası yok.

turkiye nereden buluyorsa oradan buluyor. butun ulkelerin mantik disi millyetci sanrilari var.

"hepsi ciddi ciddi bunu düşünüyor mu?" hayir.

"küçüklüğümüzden beri okuduğumuz tarih derslerinde ki şeyler olabilir mi bu coğrafya yeniden" sanmiyorum

Yunanistan'da yaşayanlar ciddi ciddi turkiyeyi işgal etmeyi düşünmüyorlar. Sizin ciddi ciddi bunu düşünmeniz asıl tuhaf olan

Valla olay direkt tribunlere oynama meselesi. Ona bakarsan Turkiye de surekli dunyaya kafa tutuyormus gibi gozukuyor. Sence gercekten kafa tutuyor mu peki? Milletin gazini almak icin yapilan aciklamalar. Nasil ki burada 'osmanliyi diriltecez, herkes akilli olsun' tarzi aciklamalari duyunca kendinden gecen bir kitle varsa onlarda da 'Turkiye ye sunu sunu yapacaz' deyince kendinden gecen kitle var.

Asla bizim ayarımızda değiller.
Bir kaç devletin gazına geliyorlar sadece. Amerika'ya da askeri üsler verdiler.
Bizim onlarla savaşmamıza gerek yok.
Sınır kapılarını açtığımızda anda Ortadoğu ve Asya'dan gelen göçmenlere
- hadi goçlarım göreyim sizi.. dedik mi tamamdır.
Hatırlayın geçen sene başlarında olanlar:
streamable.com

Doğuda da emenistanın tehditleri, büyük ermenistan hayalleri var(dı) bir zamanlar ama Azerbaycan onlara yetti.

Yunanistan Türkiye'ye karşı bir şey yapmayı asla düşünemez. Kamuoyunu rahatlamayı amaçlıyor kendi hükümetleri.
İnternette Yunan spiker diye arama yapın Türkiye'nin yükselişini ve ona karşı izlenmesi gereken taktikleri ne yapılması gerektiğini anlatan Yunan milliyetçisi birini göreceksiniz. O derece türkiye karşıtı biri . Bazen konuyu yerli yapım silahlarımıza getirir ve
yaptığımız füzeler hakkında sinirli bir şekilde bir videosunda:
- sanırım gerçek menzillerini savaş çıktığında göreceğiz.

Almanya'ya da Türkiye'ye karşı kendilerine gerekli yardımı yapmadığı için oldukça kızgın olarak:
- aslında Doğu ve batı Almaya'nın hiç birleşmemesi gerekirdi.

Bu arada İran'ın da ABD ve İsrail'e tehditleri yıllardır bitmez hiç bir şey de yapamazlar.

yunanistan tarihini araştırmanızı öneririm, ha ben araştırdım mı hayır ben de üşendim ama sağda solda izlediğim videolarda özellikle cem gürdeniz generalin mavi vatan projesiyle alakalı videolarda karşıma çok çıktı bu yunanistan olayı.

yunanistan için vekil devlet diyolar, yani amerika'nın finanse ettiği, stratejik üst amaçlı kullandığı bir ülke.

tam anlatamamış olabilrim ama merak ettiğiniz şey 'yunanistan'ın vekil devlet olması'

Yunanistan ve Türkiye iç politikaları gereği birbirleriyle didişiyorlar. Yunanistan milliyetçilerine göre Türkler onların ata topraklarına kapak atmış "gayrihristiyan" barbarlar. Türk milliyetçilerine göreyse Yunanlar kendi egemenlerine başkaldırıp devleti zarara uğratmış, aslında hiçbir zaman birlik olmaya yanaşmamış "gayrimüslim" güvenilmez bir halk.

Yunanistan AB'de, Türkiye ona saldıramaz. Türkiye ve Yunanistan NATO müttefiki, Yunanistan Türkiye'ye saldıramaz. NATO haricinde AB'nin geri kalanı da bu savaşın çıkmasını istemez. Böyle bir şey olamaz kısaca. Türkiye ve Yunanistan hukuki kimlikleri uluslararası düzlemde tam ve eksiksiz olan, aktif dünyanın parçası, bilindik devletler.

Türkiye'de Yunanistan da buna güveniyor. Bu iki halk milliyetçi düşünce ekseninde birbirlerinin nemesisi. Ne var ki ikisinde de milliyetçi fikirler ön planda, haliyle doğal olarak politikalarını buna göre şekillendiriyorlar.

Böyle bir savaş olur mu? Olur, ancak çıkması yıllar alır. Nato dağılır, Türkiye Rusya-Çin bloğuna tam olarak geçer ve bu blok Batı bloğuyla olan münakaşasının dozunu arttırırsa böyle bir savaş çıkabilir. Bunun dışında o-la-maz. Şu anda olan ne anlaşmazlık varsa bir şekilde birinin taviziyle de olsa masada çözülmek zorunda. İki devlet de bu sebeple tüylerini kabartıyor.

Ayrıca günümüzde hiçbir devletin kendi başına ordu büyüklüğünün bir önemi yok. 2021 yılında artık bunu konuşmuyoruzdur heralde. Malta da istese bize kafa tutabilir, köy kadar yer diyerek saldıramayız. Çünkü AB. Basit.

ABD ve müttefikleri gözlerini Çin'e çevirip bütün güçlerini oraya kaydırma senaryoları yaparken Rusya'nın doğusunu da boş bırakmak istemiyip Akdeniz'de ve Ege'de bulabilecekleri her noktaya yığınak yapıyorlar. Çok net bir şekilde bir NATO ülkesi olan Türkiye'ye güvenmiyorlar. Bu nedenle bizim ülke hariç Kuzey Irak dahil her yerde üs parselliyorlar.

Hal böyle olunca da Yunanistan kıymete biniyor ve sesi çıkıyor.

3 4 ay önce yaptım bunu. hastaydım evdeydim, o yüzden biraz hızlı tüketmiş oldum... biraz daha zamana yaymak lazım. sonra da bcs izledim, o da keyifliydi. biraz daha bekleseydim demiyorum, belki bir 3 5 sene sonra tekrar izlerim.

Valla hocam o nasil bir sabir ve kendini adamisliktir :D Yalniz bence sen kendini bu sekilde sinirlayip da olayin onemini buyuttukce hayal kirikligin daha da artacak. O yuzden canin istiyorsa izle gitsin. Bence zamani.

Ben tek izledikten 2 sene sonra eşimle izledim. İzledim yani de zaten genel hatlarıyla hatırladığım için biraz coşkusuz izledim. Mesela eşim izlerken ben sofra topladım falan... O yüzden biraz daha bekleyebilirmiş. Lakin belki de dizi aramayı bırakıp film izlemem gerekiyordur:)

Herkes Behzat ç'ye 4. Tekrarı atabilir ama kimse breaking bad'i 2. Kez izleyemez. O yüzden blacklist dizisini izlemediysen iki bölüm şans ver, sonra bi kaç yıl ne izlesem derdin olmaz zaten.

vakit varsa her türlü izlenir
sinekli bölümü hiç izlemeden atlayabiliyorsun üstelik :)

3 kez izledim ben. hiç gerek yoktu 8 yıl beklemenize gayet keyifli oluyor, yardırın.

Yıllar sonra House MD'yi tekrar bitirdim. Bir dahaki sefere arayı uzatmayacağım bu kadar, herhalde 2 sene sonra tekrar başlarım.

ozark ile vakit geçirilebilir.

ben yillardir better call saul'un bitmesini bekliyorum, prensip olarak devam eden dizileri izlemiyorum, breaking bad'i gelmis gecmis en iyi dizi oldugunu dusunecek kadar seven biri bu yillar bitmedi bir turlu. ama better call saul'un son sezonu olacak sanirim.

Valla olabilir ya olmayabilir bilemem orasini ancak arkadaslik olayiyla alakasini cozemedim ben. Arkadas edinemiyorsan bunun bircok sebebi olabilir. Atiyorum muhabbetin ilgi cekici olmayabilir, karsidaki kisilerle yeterince vakit gecirmiyor olabilirsin, karsidaki kisiyle pek ortak yonun olmayabilir, ya da senin arkadasligina ihtiyac duymayabilirler faln filan. 'Arkadas edinemiyorum o yuzden psikolojik sorunlarim olabilir' olayi dogru bir yaklaisim degil.

Haa durust olmak gerekirse kilolu biri olman olayi etkiliyor olabilir. Bu durum bazen sadece kendi basina belirleyici olmayabilir ancak baska seylerle birlesince sikinti olabilir. Yani kisiler 'top_secret cok kilolu onunla takilmayalim' demeyebilir direkt ancak birisi senin arkandan kilon ile ilgili espri yaparsa ve bisekilde alay ederse insanlarin kafasinda 'top_secret ile takilirsam ben de alay konusu olabilirim' ya da 'top_secret cok da sevilen biri degil. o zaman ben de onunla takilmayayim' seklinde dusunceler olusabilir. Bu da onlarin senden uzaklasmasina sebep olabilir.

Bence de bu yazılanlarda psikolojik sorun var ya da yok demek güç, zaten bu konunun uzmanı değilim.
Bununla arkadaşlık arasında bağ kurmak da biraz zor.
Kiloyla da benzer şekilde hiç bağ kuramadım, kilolu bir arkadaşımla bu nedenle görüşmeyeyim dediğim hiç olmadı, bana ne:) Kime ne ayrıca :)

Belki görünürde olmayan bahsetmediğiniz bir nedeni olabilir, mesela pandemi, benim de görüşmek istediğim birkaç kez bunu dile getiren arkadaşımla sırf bu nedenle görüşemediğim oldu. Ama bunun başka bir anlamı yok. İnsanlar arası etkileşim de corona partisi verme taraftarı olan gruplar dışında gözle görülür şekilde azaldı zaten.

Buradaki konu arkadaşlık olduğu için bunları yazdım. Tabii başka açılardan da ihtiyaç duyduğunuzu düşünüyorsanız terapi desteği alabilirsiniz, bunu en iyi siz bilebilirsiniz ihtiyaç olarak.

Kendinize yüklenmeyin, sizin gibi özeleştiri yapan pek insan kalmadı, siz belli ki doğru insanlara denk gelmemişsiniz. Maalesef şekilcilik aldı başını gidiyor. Kilo önemli sebep. Vaktiyle yüzünüze bakmayan adamlar kilo verip giyim tarzınızı değiştirince peşinize takılabilir, isminizi bile bilmeyenler bi anda buluşma ayarlamaya çalışabilir.
Siz değişmiş olmuyorsunuz ama ambalaja değer verenler bunu bilmiyor. Sorunlu değilsiniz de biraz çekingensiniz, fiziksel özellikler de insanın aurasını özgüvenini etkiler. Bu enerjiyi yansıttığınız için de kolay vazgeçilir imajı vermiş olabilirsiniz. Biri yardım istemeden yardıma hazır olan, fedakarlık yapan, hatır gönül bilen nedense pek değer görmüyor, üzücü ama biraz geri çekilin ve kendinize güveneceğiniz şekilde gelişmeye bakın- bu vücut yapmak da olur bi konuda profesyonel olmak veya hobi edinmek de…

acaba goygoy yapabilme beceriniz düşük olabilir mi? hayatı kendinizi ve başkalarını fazla ciddiye alıyor olabilir misiniz?

kilolu olmanın doğrudan başkaları üzerinde etkisi olmaz eğer konu bir flört başlatmak değilse, ancak sizin üzerinizde etkisi olabilir kendinizi kötü hissediyorsanız bu davranışlarınıza yansıyordur.

muhabbet içinde sözünüzün sıklıkla kesilmesi, muhabbetin ilerleyen vakitlerinde konu hakkında ne düşündüğünüzün ve ne hissettiğiniz sorulmuyorsa insanlar size düşündüğünüz kadar saygı duymuyordur.

herkese yardım ve bilgi vermeyin, sen onları bedava kazanmadın çaba harcadın, karşındaki kişi de çaba harcamalı ve sadece hak eden kişiye o bilgi/deneyimi paylaşmalısın.

hayır diyebil, istemiyorsan istemiyorsun.

eğlenmelisin, eğlenmeyen insanı kim ne yapsın, 7/24 problem konuşmanın bir anlamı yok. hatta muhabbetin %90'ı geyik/goy goy olmalı.

Vadideki Zambak'ta çok zorlanmıştim. Ölüm gibi bir şeydi. Milena'ya mektuplar'dan sonra çok rahat bırakıyorum artık. Ille de bitirmek için kasmak çok saçma bence. Hayat bir şeylere skor odaklı bakmak için çok kısa. Varsın yarım kalsın kendime işkence ederek okuyacaksam neye yarar?

Şu sıralar Kierkegaard'in Bir parça felsefe'si. 2 kere şans verdim. Gitmiyor. 3.icin belirsiz bir tarihe erteledim. Felsefe temelim olmadığı için beni zorladı açıkçası.

Madam bovary. Lisede edebiyat hocamız tüm sınıfın okumasını şart koşmuştu ama tüm sınıf isteksizdi ve kitabın kalınlığından yakındıklarını hatırlıyorum. Benim için bundan çok dili ağır gelmişti ondan bitirememiştim bırakmıştım. Bulursam okumayı isterim köy gibi bir yerde geçiyordu mekan olarak hoş aslında.

Bir diğeri de montaigne denemeler. Adamın her anlattığını olağanüstü şaşırarak okuyordum pek çok anlattığı şey yaşamıma uyuyordu ama iki kez başlayıp bitiremedim onu da bitirmek istiyorum.

Sırf bunu yazmak için giriş yaptım :) Jean Paul Sartre - Bulantı

Üstüne sadece kitabı okumakta zorlanmakla da kalmadım yakaladığım kitap okuma ivmesini de kaybettim illa bunu okuyup bitireceğim diye.

Ben Vadideki Zambak'ı lisedeyken okumuştum, boş derslerde açıp okuyordum, hiç zorlanmadığım bi romandı :) Biraz içinde kendimi buluyordum, belki de o yüzdendir.

Zorlandığım roman: yüzyıllık yalnızlık. İsimler çok benzer, hikayeyi kafada oturtamamıştım, kim kimdi sürekli karışıyordu. Kitabın kalitesine sözüm yok ama keşke isimler daha ayırt edici olsaymış :)

sofie'nin dunyasi var, icim bayilmisti okurken asiri sıkılmıştım, benim neyime zaten felsefe filan. daha da bulasmadim o yuzden.

bir de huzur var ahmet hamdi tanpinar'in, bu da universitede turkce dersinin sinav konusuydu, huzurumu kacirmisti resmen bitmedi bitmedi, neydi ne degildi hatirlamiyorum bile. nefret etmistim sadece bu bilgi var :)

bir de 3 sayfadan filan olussa da zweig'in kitaplari cok yoruyor beni. icim daraliyor okurken. sevmeye sevmeye okuyorum yine de merak da ediyorum cunku bi yandan. 20 sayfalik hikayeyi 1 haftada bitirdigim oluyordu o kadar yoruluyordum okurken. artik kendime iskence etmiyorum, sevmedigim hicbir kitabi okumaya zorlamiyorum. hayat sevmedigim kitaplari bitirmeye kasmak icin cok kisa.

Eskiden bitirmeye zorluyordum kendimi. Yaşım ilerledikçe bu huyumdan yavaş yavaş vazgeçtim. Zaten milyon tane okunacak kitap var ve ömrüm yetmeyecek. Ne zorlayacağım kendimi, şak diye başka kitaba geçiveriyorum artık.

Ama eskiden beri şöyle bir huyum var, o bıraktığım kitaba birkaç yıl sonra mutlaka geri dönerim. Bunu yapmasaydım tutunamayanlar gibi bir eseri asla tanıyamayacaktım mesela, lisede kurcaladığım bayık bir kitap olarak kalabilirdi benim için.

Valla devam etmekte zorlaniyorsam devam etmiyorum. Oyle baslayip da biraktigim cok kitap var.

Benim de simdiye kadar en cok zorlandigim kitap vadideki zambak. Niye dersen -ki demissin- cunku ortaokulda zorla okutmaya calistiriyorlardi. Olayin dayatma olmasi basli basina kotuyken bir de balzac mubareginin asiri betimlemeleri o yaslarda yormustu beni. O yuzden dusuk not alma pahasina bile bitirmemistim. Daha sonradan betimlemelerle pek problemim kalmadi hatta ilgimi ceken konularda 'ne kadar cok betimleme o kadar iyi' seklinde bir dusunce olustu ancak yine de o kitaba ikinci bir sans veresim yok.

3-4 yıl öncesine kadar çok zorlansam da mutlaka bitirirdim elimdeki kitabı bir şekilde. Şimdi çok zorlamayıp bırakıyorum daha sonra daha uygun bir zamanda okuyabilmek için.

Yakınlarda okumayı bıraktığım roman pek olmadığı için aklıma gelen de olmadı pek ama 1/3’üne bile gelemeden bıraktığım tek bir roman oldu son birkaç ayda o da Sineklerin Tanrısı. Yani çok seveni olan kült bir roman olduğunu biliyorum ama 40 sayfa bile dayanamamıştım sanırım. Hiç bana göre değildi.

Şimdi hatırladım da Cesare Pavese’yi çok sevsem de Yaşama Uğraşı beklediğim gibi iç dünyasını anlatmaktan çok edebiyat üzerine bir eleştiri gibi başlamıştı ve onu da çok fazla okumadan bırakmıştım bu yüzden geçen sene. Gerçi bu roman değil ama aklıma geldi yazarken. Yaşama Uğraşı’nı yine okurum uygun bir zamanda ama Sineklerin Tanrısı’ndan emin değilim.

Şeker portakalı. Hayatta zorla okuduğum tek kitap olabilir. Ergenlik döneminde herkes çok seviyor, ben niye sevmiyorum düşüncesiyle bitirmek için aylarca elimde dolaştı, en sonunda yarım bıraktım zaten. Onun dışında zorla okudugum ya da yarım bıraktığım kitap olmamıştır.

(bkz: saatleri ayarlama enstitüsü ) nedense beni çok zorladı ya çok üzülüyorum. ben ahmet hamdi tanpınar' ı oğuz atay' ın en sevdiği romancı olduğunu öğrendikten sonra okumak istemiştim ama çok zorlandım belki konu beni içine çekseydi dili zorlardım ama hem konu hem de dili.

suç ve ceza.

raskolnikov de diğer karakterler de çok baydı beni.

50-100sayfa arası şans verir sonra bırakırım.
Direnmenin estetiği çok zorladı beni.

Eskiden zorla bitirirdim, artık kolayca pes ediyorum. Zorla bitirdiğim dönemlerde bile devam edemediğim iki kitap var: Benim Adım Kırmızı ve Bit Palas.

Şu aralar dikkat dağınıklığı da eklenince "öf sarmadı" diye kenara attığım çok kitap var, hatta çok sevdiğim yazarların kitaplarına da yapıyorum aynı şeyi ve çok üzülüyorum.

1- oluyor, aslında kitabın ve yazarın bilinirliğine göre hareket ediyorum. eğer adı sanı duyulmamış bir kitapsa okumaya devam etmiyorum. yok bilindik, beğenilen ve üzerine konuşulan bir kitapsa neden bu kadar önemli olduğunu, ne anlattığını görmek için zorluyorum kendimi.

2- notr dame'ın kamburu ve sevgili arsız ölüm geldi aklıma ilk.

3- mesela sevgili arsız ölüm'de hikayeyi anlatış şekli çok hızlı ve çok yorucuydu, entry de girmiştim #108275818
notr dame'ın kamburunda da özellikle yapıların anlatıldığı mimari dilin kullanıldığı kısımlar beni çok yordu, sanırım mimariye çok ilgili olmadığım için o bölümlerde çok zorlandım.

ek olarak mesela saatleri ayarlama enstitüsünde de ilk 50 sayfada filan zorlanmıştım ama sonrası su gibi aktı :) yarıda bırakmadığım için sevindim.

1. Başladığım kitaba devam edemiyorsam onu bırakıp başka kitaba geçiyorum. Araya zaman koyup sonra tekrar baştan başlıyorum. Bu şekilde birçok kitap okudum.
2.demir ökçe. İki kere başlayıp bıraktım.bi daha ne zaman başlarım bilmiyorum.
3.martin eden'ı su gibi içmeme rağmen bu kitap ne anlatıyor anlamadım.

Bulantı +1
Niteliksiz Adam’ın ilk iki cildini okudum. Devam etmeyeceğim.
Sadece Tutunamayanlar’ı yarım bıraktım.

önceki günün adası.

iki kere başlayıp bıraktım. yine de bir ara bitirmeyi düşünüyorum, aklımın bir köşesinde durur hep :)

birakiyorum, eziyet cekmenin bi anlami yok

sifinin dunyasi, ask, orhan pamuk, ilahi komedi.

ilahi komediyi anlamak icin baya bi kültürlü olmak lazim, digerlerini begenmedim.

budala: bizzat rus dili ve edebiyatı öğrencisi olarak şu ana kadar herhangi bir rus romanını elimden düşürmüşlüğüm yoktur ama buna dayanamadım. muhtemelen çeviri kaynaklı. zamanında saçmasapan bir yayınevinden alınmış. bunu bitireceğim diye KOCA BİR SENE kitap okuyamamıştım. toplamda 300-400 sayfayı geride bırakmama rağmen kaldırdım attım kitabı. iyi ki öyle yapmışım. gittim tertemiz düzgün, kaliteli çevirisini aldım; onu okuyana kadarki süreçte de bir sürü kitap bitirmiş oldum.

çanlar kimin için çalıyor: ispanyol iç savaşı ilgi duyduğum bir konu olduğu için müthiş beklentilerle başlamıştım ama maalesef fazlasıyla yavan ve sıradan geldi... yine çeviri kaynaklı olabileceğini düşünmüştüm ama ingilizcesine baktım, ingilizce değerlendirmelere göz gezdirdim ve çevirmene haksızlık ettiğimi gördüm. meğer hemingway'in halt yemesiymiş. 500 sayfa boyunca neredeyse hiçbir şey olmuyor, savaş ve dönemin şartları/kültürü hakkında hemen hiçbir bilgi yok, diyaloglar robotik, yazım tarzı tuhaf... derler ya hani "akmıyor, akıp gitmiyor" diye, aynı öyle. bunun başka alternatifi (çeviri) olmadığı için sebat edip bitirmiştim. okunmayacak gibi değildi zaten, yani oturduğunda 40-50 sayfa okurdun ama işte olay hiçbir yere varmadığı için oturup da okumak istemiyordum pek. yine de ıkına ıkına, zorla üç ayda filan bitirdim sanırım 500 küsür sayfayı. pişman değilim, hayal kırıklığı yaratmış da olsa bu romanı okumamış olmak beni üzerdi.

genel olarak öncesinde çok merak ettiğim, kesinlikle okumam gerektiğini düşündüğüm bir roman değilse artık yarıda bırakıyorum. eskiden bırakmazdım ama artık yaşlandım, enerji belli, kafa belli... boşuna mazot yakmanın manası yok, kapasite sınırlı. sevmezsem okumuyorum.

bir de bende eskiden şey vardı, hani yemeği yemezsen arkandan ağlar derler ya çocuklara, sanki okumazsam bunun pişmanlığını ömür boyu yaşarmışım ve okuyamadığım kitaplar bana rahatsızlık verirmiş gibi... böyle bir gün durup "ulan şu romanı da okumadık he, keşke okusaydım" diye kafamı kurcalayacak sanki. halbuki ben okuyup bayıldığım romanları bile üç ay sonra unutuyorum, bırak romanda ne olduğunu filan kitabı okuduğumu unutuyorum direkt. hal böyle olunca saldım artık, bunun stresini yaşayacak kadar çalışmıyor kafam ohhh püfür püfür rahat

Who Am I

Introduction to the theory of computation.

Okumayı sevmiyorsan, önce mitolojilerle başlayabilirsin. Tanrıların, kahramanların hikâyeleriyle başlar, sonra da beğendiğin türde romanlara geçersin.

@cosmicstring bilgisayar mühendisliğini belirtmemin sebebi ilgi alanımı belirtmek içindi. Herhangi ufuk açıcı bir kitap veya film de olabilir.

Cevap veren herkese teşekkür ediyorum.

Fermat's room
The man from earth
Imitation game +1

Olasiliksiz
Gorunmeyen ekonomist
Duz ulke

ahmet şerif izgören - dikkat vücudunuz konuşuyor

Geçtiğimiz kıştan bahara geçtiğimiz dönem girip içeri giren zarar eden de çok var

millette çok para yok zaten. sözlükte bazı yazarlara mesaj attım. öyle çok para yatıran yok sanırım fazla. 5000 bin falan yatırmış toplamda belirli aralıklarla.

bir de şu var. 3 bin lira yatırıyor. bir miktar para kazanınca sürekli reklamını yapıyor insanlar. ama yüklü miktarda kaybedince pek dillendirmiyor. o yüzden herkes kazanıyormuş ve büyük bir fırsat kaçıyormuş bir algı olabiliyor.

büyük kazananları duyamazsın. Çevremde multi milyon dolar kazanan var (cüzdanlarını bildiğim için görebiliyorum) fakat çok sessizleşip hayatlarına bakmaya başladılar artık internette takılmıyorlar :) Biri ülke dışında falan.

ama çok kazananların ortak özelliği 2018-19'da piyasa %80 düşmüşken evdeki her şeyini satıp kriptoya basması, o kadar güvenmesi. Ben memur kafalı davranıp ortalama bir yatırım yaptım, bahsettiğiniz paraların çok daha fazla katını kazanmış olsam da yetersiz buluyorum mesela atıyorum hiçbir şey bilmeden köpekli coin alıp daha çok kazanan da oldu :D çok irrasyonel bir ortam. Ben nft işine geç girdim hala pek bişey almadım, ama şanşa yarım ethere bi projeye girip 30-40 ethere satan tiplerle dolu ortalık. Zengin gerçekten zengin oluyor.
i.ibb.co

Yani tavsiyem seneye falan bitcoin battı gitti patladı %60 düştü haberlerini duyarsan o zaman gir bir bak ne alınabilir diye. Esas para o dönemde alıp 3-4 yıl bekleyerek kazanılır.

edit: ek olarak, Türkiye'de çoğu kişi ortamı cüzdan mantığını, ağları, decentralized exchange'leri vs. anlamadan sadece borsalarda alıp satıyor. Hiç bilmeden margine giriyorlar. Bunlar kumar gibi şeyler. Zamanında "forex ile battı" haberlerini duymuşsundur, oradaki kaldıraç işlemlerini kriptoda da yapıyorlar ve çoğu bir noktada patlıyor çünkü çok patlamaya elverişli ortam.

Arkadaşım 36 yaşında emekli oldu ,mühendisti. Çok hikaye var. Kayıplarda bir o kadar fazladır bir çok insanda. Çok çok kazananları duymaman normal.

kripto paradan falan hiç anlamam hiç de alakam yoktur.

benim bi arkadaş, 3 4 bin lira para kazandı, ondan sonra herkese anlatmaya başladı ben şöyle kazandım böyle kazandım. sonra çevresinde gören diğer arkadaşları da başladı bu işe, sonra bu 3 4 bin kazanan arkadaş 50bin zarar yaptı çıktı, ötekiler ne yaptılar bilmiyorum.

yukarıdaki arkadaşın dediği gibi ufak tefek kazananlar heryerde söylüyor ama kaybedilenler hiç konuşulmuyor.

abi %2000 yaptım diyen çok var da genelde koyulan para 20 dolar, 59 dolar olduğu için kimse milyoner olmadı.

Valla biz müstakil bir yazlık aldık işte geçen yaz ama kar %100 falan.

O zaman yazlık almasaydık şuan 2m para olacaktı halbuki ama insan 2 kat kar gördükten sonra çıkmaması için müneccim olması lazım.

Güzel getirisi oldu bize ama bi bok bildiğimizden de değil sadece deli cesareti yüklü giriyoruz.

Mesela 150k shib e bastım geçen. Çıkarsa araba alıcam. Batarsa geçmiş olsun zaten son kalan paramız bu.

4 sene önce bastığımızda da tüm paramız oydu.

Bizim gibi yatırmayın, insanlar intihar ediyorlar bazı düşüş zamanlarında. Cidden ettirebilir, gerek yok.

Keşke milyoner olsaydık da bu yatırdığımız paralar çerez parası gibi olsaydı. O zaman çok riskli gelmezdi.

Bize hep aşırı riskli geliyor. Ama büyük yatırmadan da kazanamıyorsun.

Hiç öyle 100-200k yatırıp da 10x kazandırana denk gelmedim. Öyle olsa milyon kazanmış olurduk ama nerde bizde o şans :/

üç ay önce 400k tl yatırdım (btc değil)
şu an değeri 1 milyon tl'nin az üstünde.
15 ocak'ta karımı alıp çekileceğim.

16 bin lira birikmiş paramla 2019da piyasaya giriş yaptım. Başlarda sürekli 1 kazandıysam 3 kaybettim. İnatla mantığını öğrenmeye çalıştım. 2 araba parası kadar paraya çıkarttım. Sonra 1 araba aldım. Bu arada çok sayıda lüks harcama yaptım. Sonra yeniden paramı ciddi şekilde arttırdım. Neredeyse milyoner olacakken mayıstaki büyük çöküşte param %75-80 oranında eridi. Neyseki bedelli paramı da kurtardım. O günden bu yana yeni stratejiler ürettim. Çok şükür kaybettiğim paralara çok yaklaştım. Hedefim bir araba daha alıp sonrasında evimi alabilmek. Artık sadece trade veya hodl yapmıyorum. Kriptodan pasif gelirleri de kovalıyorum. Günde 3-5 dolarlık karlar birikince aylık 1 maaş etkisi yaratıyor. Mininge de başladım. Hayalim 30 yaşından önce hayatımı kurtarabilmek.

Üzülmeyin hocam, herkes 1 yıl önce alsam şöyleydi, 3 yıl önce alsam şöyleydi vs diyor. Atıyorum zamanında 10000$ bassaydınız, emin olun 12-13 bin, en iyimser 15.000 dolar olunca çıkardınız. Kazançlı bir pozisyonu uzun süre taşımak o yatırımı yapmaktan emin olun daha zor. Zaten hodl edeyim dediğinizde piyasa elinizden öyle bir çekiyor ki parayı, sonrakilerde eliniz titriyor.

Mesela bugün bi cüzdan gördüm, 400 gün önce 8000$ lık Shiba almış, bozdurmamış ve şu an 4.3 MİLYAR dolar. Bence cüzdan sahibi ölmüş ya da seed keyleri unutmuş. Kendimi düşünüyorum, hadi mucize oldu 80.000$ a kadar taşıdım. Bozmadığım ve azıcık düştüğü her gün kafayı yerdim. Çok ama çok zor iş bence kripto zengini olmak, olan da şans ve cesaretle oluyor ama bence çok az sayıdalar.

Valla kazanan da oldu kaybeden de oldu bayagi ancak cogu da oyle cok da bisey bildiginden kazanmadi. Sansa denk geldi. Uzulmenin de geregi yok bence, bilmedigin bir seye herkes giriyor diye girmek zaten akil kari degil.

Onu gec sen daha girmedigin hayali paraya uzuluyorken yillar once 10 bin bitcoine bir pizza alan adamin yerinde olsaydin ne yapardin?

Edit: Rejiden uyardilar iki pizzaymis.

Şubatta "bu neymiş yaa bakalım hem uğraş olur" diye 500 TL ile girip toplamda 9 bin tl kar ile devam ediyorum. Yazın biraz nakit lazım olunca çektim, onun haricinde bu paraya hiç dokunmayıp yukarıda dendiği gibi absürt karlara ulaşmayı bekliyorum. Sadece, tek bir coin'de kalmadım. Btc ile girip şu anda 6 farklı coin'e böldüm. Sıfıra inse bile bana koymayacak. Al sat ile 3-5 kar edip arttırmaya çalışıyorum. Orada öyle bir param varmış gibi düşünmeden, oyun oynar gibi arada girip müdahale ediyorum.

Kaybetmekten üzülmeyeceğin bir tutarla gir bence, ekstrem bir durum olmadıkça artıyor, artacak.

En kötü paran dolarda kalmış olur, erimemiş olur.

Epey iyi sermaye yapanlar oldu. Zengin oldu diyemem de kenarda güvenceleri oldu derim

Çok değil daha geçen ay 0,0050'den 5000 dolarlık $blok aldım, etrafımdaki herkese de aldırdım, şu an 0,090 civarında daha da gidecek gibi, böyle böyle 10 tane yatırım yapıp zengin olabiliyor insanlar ama öyle Binance'a girip olamıyorsun. Misal gate.io ile Binance'ın TOP coinlerine bak biri %70 yapmış diğeri %1500. Bunları keşfedince olmayacak bir şey değil.

Edit: Cevabı yazarken bi sıfır atıp 0,11 olmuş fgljgdlghlgjf

ben şöyle yazarım hep. 23/4 Ekşi Apt. hiç bir sorunla karşılaşmadım. bu arada senin yazımında da sıkıntı yok kargocu malmış.

Zart Mah. Zurt Sok. No.5 Pırt Apt. K.1 D.1

Şeklinde kullanıyorum sorun yaşamadım bugüne kadar yurt içi dışı siparişlerde.

Cıbıl Mah. Pontik Sk. No:0 Pandik Apt. Kat:0 D:0 Kımıllı/ZAMBANA

şeklinde.

bina no + kat + kapı numarası şeklinde.

Kanzuk Mah. Dürüm Cad. No:2 Ekşi Apt. Daire:3

XX mh. xx sk. no.5/10 şeklinde yazıyorum bugüne kadar böyle bir şey yaşamadım, kargocu mal veya aşırı dikkatsiz.

standart adres yazımı: x mah. y sk. 3/5 ilçe il
şeklinde, hem basit hem de net.

Apartman isminden önce apartman numarasını yazın. Yazdığınız şekilde no 2'nin daire no olarak algılanması normal. Sürekli adresle uğraşan insanlar otomatik olarak apartmandan sonra ilk gelen numaranın daire olduğunu düşünebilirler.

Zaten gelen cevapların hepsinde apartman no önce ismi sonra yazılmış.

site ismi + b3(blok numarası) + d7 (daire numarası) olarak yazıyorum.


benim anlamadığım şey, üzerinde ismi yazmayan kargoyu niye teslim alıyor.

bir de kargoların smsle onay veya tckimlik numarasıyla teslim olayı var. yani yasal olarak bir sıkıntı yaşayacağını düşünmüyor mu teslim alan şahıs?

yıllar önce pasaportumu başka birisine teslim etmişti ptt görevlisi, aradım taradım bulamadım ama teslim edildi yazıyor ve benim teslim aldığımı yazıyordu.

pttye gittim baktılar teslim almışsınız dediler. dedim ben almadım. görevliyii çağırdılar, adam birine teslim etmiş ama kime teslim ettiğini bilmiyor, imzaya isme baktım, benim ismi yazıp başkasına imzalatmışlar. bir çifkeflik yaptım akıllara zarar.

postacı gelip apartmandaki 20 daireyi tek tek dolaştı 2 gün uğraştı buldu pasaportu.

Apartman ismine gerek yok, no yazmak yeterli
İl, ilçe, Mah, sok, apt no, kapı no

Adresleri çok karmaşık haline getirmeyin, bina adına gerek yok mesela, fuzuli.

Çünkü yapılarımız her sokakta/caddede numaralandırılmıştır, numarası olmayan yapı yoktur ama adı olmayan bina çok normaldir, hatta aynı ada sahip binalar da var elbette.

Yapınız bir sokağın içindeyse ayrıyeten o sokağın çıktığı caddeyi yazıp yine adresi kalabalıklaştırmayın.

Bir mahallede aynı isimden iki sokak asla olmaz, sokak ismi yeterlidir.

Adreslere "Daire, D:, Kat, K:, No:" gibi gereksiz kalabalıklar yine yazmayın.

Eskiden o bölgenin semt ismi olarak anılan gereksiz bilgiyi de yazmayın.

Atıyorum;

merkez mh zambak sk 16/5 (ilçe) İstanbul

ya da

merkez mh atatürk cd 16/5 (ilçe) İstanbul

Mahalle / Cadde / apt nu slaş daire nu şeklinde yazıyorum. Apartmanın adı yok zaten yazmak da şart değil. Bir de işte kapıdan girince ilk soldaki kapı gibi tarif ediyordum ilk taşındığımızda, öyle de olur.

xxx mah, yyy sokak, apt no/daire no, sehir.
apartman ismi kullanmam, apartman ismi kullanmak herhalde sadece bize ozgu birsey..

XXXX Mah. XXX Sk. No:XX İl/İlçe

Bu arada su notu ekleyeyim. Bazen kargo barkodlarinda son birkac hane cikmiyor sigmazsa falan. Ek bilgi verecekseniz tarif, bina ismi vs gibi en sona ekleyin. En ustte kargocuya mal dedim ama belki de adres cikamistir?

Valla ben de bina numarası yazmıyorum. Yazarsam da bina no diye belirtiyorum.

@floydian adres etiketi gayet net, posta koduna kadar gözüküyor.

Hayat şartları, sağlık sorunları falan. Biraz da kafa dinlemek için. Çocuklar olunca skyler da çalışmadı bir süre.

Öğretmenliği hele lise öğretmenliğini bizdeki gibi düşünmeyin. Kpss ile atanmıyorlar.
Lise öğretmenliği en düşük üniversite akademisyenliğinin bir altı gibi, okutmanlık gibi mesela. Onu dışında karakter zaten biraz ezik biraz cesaretsiz falan çiziliyor bi de kurucusu olduğu şeketten nasıl dışlandığına ilerleyen bölümlerde biraz değiniliyordu. Bahstsızlık, basiretsizlik falan..

Valla sen deyince baktim netten, zamaninda kurdugu sirket disinda baska bir sirkette calisiyormus zaten ancak bir sebeple isten cikmis ya da atilmis. Buyuk ihtimal idealist falan takilmistir o yuzden ogretmen olmustur. Ya da evlilik sonrasi acil is ihtiyaci falan oldugu icin en kolay yol ogretmenlik olmustur.

20 kere falan izledim dizide hic anlatmiyor bunu.
Bence dizinin en basinda bunu dusunmediler sonra da kurcalamadilar.

kendisi ilk sezonda, eskiden sevdiği ve iş ortağı olan Gretchen'a gidiyor. Kocasını da seçmiş tabi Elliot'ı. Orada flashbackler yaşanıyor. Kadın, koca olarak Elliot'ı seçtiği için walter oradaki işi bırakıp, insanlara bir şeyler öğretme modeline kendisini veriyor. Hatta partide iş teklifi gibi bir şey oluyordu da geri çevirmişti.

Aslında idealist adam. Zaten bu sebeple çok önemli bir kimyager şirketinin parçası oluyor. Onun için ortada para yoksa, bilgisini paylaşmak daha mantıklı. Öbür türlü ortalama hayat süren ortalama kazanan birisin.

Onun dizide mantikli bir aciklamasi yok. O seviyede bir kimyager Amerika'da lise ogretmeni olmaz. Hele New Mexico'da hic olmaz. En kotu ihtimalle community college'da falan calisir.

"He studied chemistry at the California Institute of Technology and, after graduate school, worked as a researcher at Los Alamos National Laboratory. There he conducted research on proton radiography, that helped a team win a Nobel Prize in Chemistry in 1985."

Sadece oradan mezun değil aynı zamanda yaptığı çalışma ile 1985 kimya nobelini alan kişilere de katkıda bulunmuş. (İlk bölümlerde bununla ilgili aldığı bir ödüle zoom yapılmıştı)

www.reddit.com

Brokoli, karnabahar buharda haşlanır, sonra üzerine zeytinyağı-limon dökûlüp yenir.

Fırın poşet alınır, içine kemikli veya kemiksiz tavuk butlar atılır. Kafana göre parçalanmış soğan, patates, varsa havuç falan atılır. Biraz tuz, zevke göre baharat konur. Poşetin ağzı bağlanıp 2-3 kürdan deliği açılır. sıcak bi fırında 45 dakika tutulur. Afiyetle yenir.

Yarım fincan limon, zeytinyağı karışımı, temizlenmiş bir çupranın içine dışına her tarafına sürülür. Çupranın içine bir dilim limon bir dilim soğan bir defne yaprağı konur ve balık fırın poşetine konur. Soğan, patates havuç vs ye ve daha sonra fırın poşetine yukarıdaki işlem uygulanıp afiyetle yenir.

Balkabağı, patates, havuç, karnabahar, brokoli, dolmalık kabak, patlıcan zevke göre doğranıp bir fırın tepsisine güzelce doldurulur; tuzu eklenir, üzerine de içerisinde biraz kekik ve sarımsakla hafif kızdırılmış zeytinyağı dökülür (yağ çok değil, karıştırınca hepsini ince bir film şeklinde kaplamaya yetecek kadar)

sonra olduğu gibi fırına. (önceden 10dk ısıtılmış, 200C) Sebzelerin üstü minik minik kararmaya başlayınca alınır ve yenir.

pişince cidden güzel oluyor tatları.

Menemen ve bulgur.

Dun yaptim. 200gr kiyma, tuz ve karabiberle yogrulur. Tepsinin ortasina yuvarlak sekilde dagitilir. Cevresine dilimlenmis domates ve kuru sogan koyulur. Domates ve soganin uzerine hafif yag ve tuz gezdirilir. 180derece firinda yarim saat pisirilir. Afiyet olsun.

Hayır 21

evet, 28

Hayır çünkü bir insanın kendisinin seçmediği milliyet, doğum yeri vs. şeylerle gurur duyabilmek bana göre dünyanın en saçma şeylerinden biri.
28 yaşındayım.

Ms brownstone +1

Benim kendim cabalayip yaptığım ya da secimlerim sonrasında olan bir olay değil.

Yoo.
37.

Hayır, 32

hayır.
neden duyayım ki her ulus kendince özeldir.
33

Evet
Çünkü kimliğinin bir parçası ve kendimle barışık bir insanım. Kürt olsam Kürtlüğümle, Ermeni olsam ermeniliğimle gurur duyardım.
28

Hayır, 23.

Evet,
sonuçta benim karakterimi, davranıslarımı sekillendiren birsey.
farklı milliyetten de olsam gurur duymama gibi bir düsüncem olmazdı, sadece önemsiz oldugunu düsünüyorsam gurur duymuyorum önemsiz vs. derdim, herseyi dört dörtlük bir millet oldugunu düsünmüyorum.
30

evet, duyuyorum.

geçmişinden ve coğrafyasından dolayı (son 100 yıllık tarihten bahsetmiyorum bu arada)

36 yaşındayım/sanat tarihçisiyim

Hayır.
Seçemediğimiz, random gelen şeyler için gurur duymak mantıklı değil de ondan.
24

George Carlin'in bununla ilgili çok güzel bir konuşması vardı gösterisinin birinde. Linkini aşağıya bırakıyorum. 5:10'dan sonra başlıyor.

www.youtube.com

Cevaplarım;

- Hayır
- Tesadüflerle gurur duyulmaz, mutlu olunur. Mutluluğa değinmeyeceğim.
- 30

bazı arkadaşlar kişisel bir tarafı olmadığına değinmiş. ona ek bir de, kesinlik de yok. türk olmak. nedir türk olmak? öyle çat diye herkesin aynı şeyi söylediği bir tanımı yok ki. kimi diyecek 5000 yıldır var olan köklü blah blah, öbürü islamla harmanlayacak vs. aynı şey diğer milliyetler için de geçerli. ingiliz olmak. nedir ingiliz olmak? İngilizce konuşmak mı, anne babanın ingiliz olması mı, ingiltere'de doğmak veya yaşamak mı? hepsi mi? ya da kendini ingiliz hisseden herkes ingiliz mi? ne var yani bu türk olmanın içinde? tam da içini doldururken çok şey değiştiği için hayali topluluklar olmaktan öte gitmiyor ve övünecek veya gurur duyulacak bi şey kalmıyor bence. türklük deyince aklıma hep olumsuz şeyler geliyor mesela şu an benim. sorumsuzluk, din simsarlığı, ahlaksızlık vs geliyor valla, çünkü hep böyleleri bu tanımları kullanıyorlar işlerine göre. ama cumhuriyet kurulurken verilen bağımsızlık mücadelesini, kimseye boyun eğmemiş insanlar topluluğunu düşününce güzel bir his de doğuyor. zamana göre de çok değişiyor yani. kendimi böyle açıklama ihtiyacı duymadan evet gurur duyuyorum diyebileceğim çok nadir şey var. örneğin, ailem. onları da kendim seçmedim ama oldukları insan olmaları bile gurur veriyor bana. ne güzel, iyi kalpli, masum insanların çocuğuyum diyorum mesela. yani daha çok şanslı hissetmek gibi. aynı şeyi bu "milletin" üyeleri için söylemiyorum, söyleyemiyorum. neyse çok uzattım ama eğer içini kesin bir şekilde güzel şeylerle doldurabilseydik gurur duyuyorum diyebilirdim sanırım ailem gibi görebilseydim. yine de bu milliyetçilikten değil de ya ne güzel, akıllı, ahlaklı insanlarla bu hayatı/vatanı paylaşıyoruz diyebildiğim için olurdu. yine şanslı hissetmek gibi bir hisle işte. /28

gurur duymak değil ama türk olmaktan memnunum. türk halkının yaptığı yanlış politik tercihlere, ülkenin geldiği duruma öfkelensem de türk olmayı seviyorum. milliyetçi biri de asla değilim.

Hayır,31, çünkü herhangi bir milliyete sahip olmak seçim hakkına bağlı olmadığı için gurur duyulacak bir şey değildir.

31 yaşındayım. evet gurur duyuyorum, uzun ve ihtişamlı bir tarihin parçası olmak hoşuma gidiyor. yunan, iranlı, rus ya da çinli falan olsaydım da muhtemelen yine gurur duyardım.

Hayır ama mesela Fransızların İngilizlerin milletleriyle gurur duymalarını anlayabiliyorum. Felsefeyi, yönetim biçimlerini, makineleşmeyi falan geliştirip dünyaya yön vermişler gurur duyabilirler biz şu an bir şey üreten konumda değiliz. 31

Evet. Çünkü atam yunan'ı denize dökmüş. Hehe

bu arada;

sckxyss +1

erenderk +1

29

bana göre doğuştan gelen şeyler için yani kendimizin seçme şansı olmayan şeyler için gurur duyulmaz. ancak şükür edilebilir.

Evet.

Türk milleti bağımsızlık için, vatan için canını çokça kez feda etmiş. Bu bana göre çok karakterli ve saygı duyulacak bir hareket. Bunu yapan başka milletleri de takdir ederim.

28 yaşındayım.

Gencken buradaki pek coklari gibi secmedigim seyle gurur duyamam derdim. Fakat baska bir kulturle hasir nesir olunca gurur duyulabilecegini anladim. Yani ben yari Turk yari Zazayim, Turkiye'li olmaktan gurur duyuyorum tum cografyasiyla. Bu bos politik bir inanc degil. Aksine Turkiye insaninin kalitesini karsilastirma yaparak bulmakla alakali. En basta caliskan bir milletiz bu bile bir gurur kaynagi. Caliskanlik da illa super ekonomi ile issizlik, calisan profili ile alakali degil. Annenizin esinizin her kis basi 3-5 kilo salca, bir kac kavanoz tursu yapmaya calismasi, o gida saklama kulturu de giriyor bunun icine, temizlik kulturumuzde.

Evet, 40.

Evet,
Yurtdisina gelmeden once boyle bir farkindaligim yoktu, hiçbir seyi olmayan milletler burnundan kil aldirmiyor ya da alman arkadaslarim ikinci dunya savasi ile ilgili birsey sorunca triplere giriyor sanki hakaret ediyormusum gibi. Oysa yunan, sirp arkadaslarimla konusabiliyorum.
Bazi arkadaslarimin kolyeleri var, mesela ulke haritasi degil de atiyorum, ege bolgesi seklinde italyanlarda gordum daha cok.
Bizim problemlerimiz var o ayri.
Milliyetle gurur duymak bos is ama boyle birsey var ve biz bu konuda ezilecek, gurur duymayacak bir millet degiliz.
32

Hayir zira bunun icin bir caba gostermedim. Gurur duyulacak bi olay degil

38

hayır
25

32.

evetle hayır arasında gidiyorum. başımızdaki islamistler olmasaydı iç rahatlığıyla evet diyebilirdim.

gurur da duymuyorum mutlu da değilim buna karşılık yerinmiyorum ve mutsuz da değilim.

ms brownstone +1

28

Hayır,

Türk kısmını değiştir yine sonuç değişmez. olayın Türk olmakla ilgisi yok. Sadece milliyet gurur duyulacak bişey değil. Çünkü senin yaptığın bişey yok. Doğuyorsun ve doğduğun toplumun bir parçası oluyorsun. bitti. gurur duymalık durum nerede? yok. Farklı milletlerden insanların olduğu bir ortamda Türk olduğumu söylemekten utanır mıyım? utanmam. Çünkü utanılacak bir durumda yok.

38

Valla @brownstone u goruyor ve arttiriyorum. Secim imkanin olsa bile sacma. Mesela simdi sorsalar cogu kisi en zengin ya da refah seviyesi en yuksek ulkeleri secer, bu secimden sonra niye 'X ulkesindenim' diye gurur duyar ki insan? Hani isin kisisel ozellik olayini falan gectim direkt bisekilde hazira konmak oluyor bu. Yani atiyorum X ulkesi binlerce yil suren tarihi/kulturu sonucunda 'X gibi olma' tarzinda bir stereotipi kazanmissa sadece secim yaptin diye sen niye direkt gururlanasin ki? Senin o olaya bir katkin olmamis.

Kisaca basta dedigim gibi secim olsa bile sacma. Dolayisiyla cevabim hayir.
30.

bir insanın gurur duyacağı bir hüneri yoksa milliyetiyle gurur duyar. ülkenin geçmişine, tarihsel insanlarına saygı duyuyorum tabi ama ülkeden dolayı gurur duyması komik.

35

Evet
Gurur duyacağım bir çok hunerim var ama buna rağmen ülkemi seviyorum. Çünkü benim ülkem tüm ülkelerden daha güzel, tarihim daha şanlı, insanım daha sıcak.
40E

Hayır.
Eskiden savaşçılık işe yarıyormuş bu yüzden başarılarımız olsa da sağlam bir medeniyet kuramamışız. Savaş işi teknolojiye dayanınca gümlemişiz zaten.

Evet, 23

Evet çünkü sckxyss nedenini söylemiş.

30.

Tamamen tesaduf eseri olan bir seyden gurur duymak ya da utanc duymak bana sacma geliyor. Sans eseri turk doğmuşum. Dolayısıyla duymuyordum.
33

hayir
kendim secmedigim bir sey icin neden gurur duyayim. sadece ataturk atam oldugu icin gurur duyuyorum
29

evet çünkü kimliğimin ve geçmişimin bir parçası.
dissendium'a katılıyorum.
burada doğmak tesadüf olabilir ama dedelerimiz bu ülke için savaşmış.
kendi adıma konuşmam gerekirse, iki tane dedem var savaşmış olan.
bazı şeyleri kendimiz kazanmış, (son yıllarda olduğu gibi de) kendimiz kaybetmişiz.

gavur okulu diye tabir edilen okullardan birini bitirdim.
o zaman da aynı şeyi düşünürdüm, sonradan bütün dünyadan insanlarla çalıştığım bir işim oldu, yine aynı şeyi düşünüyorum.
özendiğimiz ülkeler toplumsal olarak bilim, medeniyet vb. konularında çok ileride olsalar da, halklarının bireysel anlamda kendi toplumlarıyla aynı düzeyde olmadığını düşünüyorum.

bunun sebepleri elbette tartışılır ve ülkeye göre bakış açıları elbette değişebilir ama en azından mücadele etmiş ve özgürlüğünü kazanmış birilerinin evladı olmak bana gurur veriyor.

üstelik, tarihte iyi ya da kötü, mücadelesi olan ya da olmayan her millet/ulus/ülke, sadece göçmenlerden oluşsa bile kendi ülkesiyle ve o ülkenin vatandaşı olmakla gurur duyarken, bizim bunu bu kadar hafife almamızın talihsiz bir durum olduğunu düşünüyorum.

36

hayır, gururluk bir durum yok bence de. sadece mutluyum ve kimliğimle barışığım diyebilirim.

yurtdışında kimliğimi aşağılamaya çalışanlara da ayarı veririm, elinde tesbih, ayağında babet çorabı takılan bi tane bile ziya gökalp eseri okumamış ama türkçü geçinen tiplere de.

27

hayır ama bundan utanmam tabi. milliyetim üzerinden bana sataşacak insana karşı kullanacağım malzememin olmasından memnunum.

benim seçmediğim, doğuştan gelen bir özellik benim için gurur vesilesi değil. çalışıp çabalayarak elde ettiğim bir ünvan, eser veya kazançtan gurur duyarım ancak.

31.

neden gurur duyayım ki?

kendi seçimim olsa gurur duyarım ya da millet olarak acayip işler yapmış/yapıyor olsak yine gurur duyarım.

hayır
çünkü burada doğup büyüsem bile türk değilim; ne etnik, ne kültürel ne de toplumun bir parçası olarak.

dolu dolu türk hissetseydim de gurur duymazdım. içinde bulunduğun kültür, millet, toplum için mutlu ya da mutsuz olmak ayrı, gurur duymak ayrı bir şey bence. mesela ingiliz olsaydım mutlu olurdum ama yine gurur duymazdım.

başka milletleri gördüm bizimki iyiymiş diyenleri anlayabilmekle beraber milliyetle gurur duyma meselesinin milliyetin kendinden gelen bir bakış açısı olduğunu düşünüyorum. bu arkadaşların tacik olsaydı, sırf milliyetinden gurur duyma fikrinden ötürü tacik olmaktan gurur duymasından bahsediyorum. bu bağlamda bakıp da objektif olmanın mümkün olmadığını, konseptin kendi kendini beslediğini düşünüyorum.

Öğretmenlik düşünmüş müydünüz? Formasyon alıp öğretmenlik yapma şansınız varsa onu deneyin derim. Bu şekilde atanmaya çalışırsınız ya da kurslarda öğretmenlik yaparsınız. Gerçi bazı kurslar dil ve edebiyat mezunlarını da çalıştırabiliyor. En kötü özel ders vermeyi deneyebilirsiniz.

Valla olayin sebebi belli iste, kendini oturup milletle kiyaslamayacaksin. 'Benden seviye olarak geride olanlar' ile seklinde baslayan cumlen zaten tum olayi ortaya cikariyor.

Ise ihtiyacin varsa is bulman gerekiyorsa oncelikle hangi isi yapmak istedigine karar ver. Su an oyle bir kararsizligin varmis gibi gozukuyor. Yapacagin ise karar verdikten sonra da is bulana kadar sadece is basvurulari yap ve kendini gelistirmeye cabala. 'Millet su an su konumda' vs diye dusunup kendine iskence cektirme. Isi bulduktan sonra gerisi gelir.

tabii ki 2.

biri asla düşünmeyin. her zaman daha iyisi vardır.

3 anca gereksiz bir sebepten ilişki bitirilmişse olabilir. düzelemeyecek bi şeyse 3ü de eleyin.

Önce 3. Gerisi gelir zaten.

4. senin düşündüğün kadar iyiyse bitmezdi diye düşünmek

How I Met Your Mother'ın bir bölümünde şöyle bir deyiş vardı: "Everyone has their own Robin - the person that you loved very much, but you cannot be with. And whoever you'll meet, whatever you'll do, nothing will be like it would be with Robin."

Açıkçası ben de uzun süredir aynı durumdayım. İlişkinin sonrası geçen diyalogsuz 3 senenin üstüne dayanamayıp yeniden iletişim kurmuş ve onun bensiz de "çok iyi" olduğunu görünce hayal kırıklığımı ikiye katlamıştım. Sonrasında denemeye yeltendiğim her ilişkide hep onu aradım ve bu durumun karşı taraf için büyük bir haksızlık olduğuna kanaat getirdiğim için de sürdürmedim. Başlamadım bile denebilir. Ne yazık ki hâlâ aklımı ondan alamıyorum. Orhan Pamuk'un Masumiyet Müzesi'nin ilk cümlesinde söylediği gibi "Hayatımın en mutlu anıymış, bilmiyordum." Ben hayatın bir yerde onu karşıma çıkaracağını bilseydim kendimi farklı yetiştirirdim. Ancak hayatın içinde pişmanlıklar da var. Bunu böyle kabul etmeyi öğrendim artık. Bu acımı azaltmıyor, hiçbir şeyi düzeltmiyor fakat en azından kendimi daha az suçlamama yardımcı oluyor.

Pinhani'nin bir şarkısında da geçtiği gibi:

"Güzel günlerimizin bittiğini sanma, belki bir daha öylesi olmaz ama her bir gün de güzel aslında..."

Önce 3
3’ün olmayacağından aşırı emin olduktan sonra 2

zaman geçtikte sen insan olarak değişeceksin. beğenilerin isteklerin farklılaşacak. dizi karakteri değilsin :). (bence değişmiyorsa asıl bu sıkıntı). duygusal olarak uzaklaştıkça da daha objektif bakabileceksin geçmişteki ilişkine. bitmesinin bir sebebi var sonuçta.

kendini böyle kutulara sıkıştırma onun gibi olur olmaz diye. milyon tane insan var. elbette ki karşına başka insanlar çıkacak.

kısacası, yaşamaya devam et. beklentilerini askıya al derim. romantik ilişki bir insanın hayattaki tek tatmin aracı yani hayat amacı olmamalı bence. işinin arkadaşlarının hobilerinin tadını çıkar. yeni hedefler koy.

2

4 ay cok az süre. Iletisime geçme. Işine bak

4 ayda mi ondan daha iyisi olmayacagini anladin?

tebrikler, gul gibi saplantiniz olmus :D

kimse vazgecilmez degildir

Valla ben hicbiri diyorum. Tum secenekler direkt gecmise yas tutma ile alakali, farkli gorunen ikinci secenek bile yine gecmise bisekil takintili olma durumuyla ilgili. Bittiyse bitmistir, 'yok baskasi sunun gibi olacak mi' vs diye dusunup isi bisekil yarisa cevirmeye de gerek yok. Unut gitsin, direkt onune bak.

aynisini yasiyorum yillardir.

ben ilk zamanlar 2ydim. artik 1im.

benimkinde yillar oldu. artik olmaz ama sana tavsiyem 3.

bu arada 4 ay olmus ve pekcok flort mu? bu kisim biraz garip

@foster @Kittie Süre 4 ay, oturup bekleyene bu çok aşırı uzun bir zaman değil tabi ama ben boş durmadım, dating app'lerden tanıştığım kişiler oldu. Aklım ve hislerim başka birine kaysın istedim. Ama pek başarılı olduğumu söyleyemem.

o çoktan yeni bir ilişkiye başladı bile, dolayısı ile 3 bir seçenek değil. seninleyken yaptıklarını başkaları ile yapıyor ve halinden oldukça da memnun.

atlatamayan sensin ve onunda atlatamayacağını düşünüuyorsun ancak bu doğru değil, 3 ncü haftadan sonra kadınlar yeni bir ilişkiye hazırlardır. 4 ncü haftada birini bulur, çivi çiviyi söker deyimi de buradan gelir. kadınların hayatta kalma içgüdüleri bu şekilde gelişmiştir. savaşta erkeği ölen kadın yıllarca ağlayarak vakit kaybetmez, o çiftliği, o işi idare edebilecek birini bulur. günümüzde bu çok daha hızlı, instagram, tinder, okcupid saolsun.

dolayısı ile öncelikle onunla olan onunla güzeldi diyeceksin, başkalarında başka güzellikler bulacaksın ve hayatına devam edeceksin.

(bkz: abi geç oldu yat istersen artık )

Sal gitsin bruce, dert etme o kadar.

telefonu kapatın.

buraya değil de bu insanlardan birine patlıyoruz ve bu kişileri korkutuyoruz, bir süre bize bir şey demeye korkuyorlar, biraz rahat ediyoruz ama sonra da bu insanları kırdığımız için vicdan azabı çekiyoruz.

İstifa edip telefonu 1-2 ay bıraksan kendine gelirsin ama niye böyle doldun ki şimdi acaba o.O

dolmussun iyice, hicbir seyi dusunmeden telefondan internetten insandan uzak bi kafa tatili 1 haftada resarj eder aslinda. ve bu noktaya gelmeden belli periyotlarla kucuk tatiller iyi gelir diye dusunuyorum sonrasi icin.

Hayır demeyi öğrenerek.

haha şaşırdım okuyunca.
abi sen gerçek hayatta da duyuruda olduğu gibi her soru sorup yardım isteyene ilk koşup cevap veren kişi oluyorsan bunların başına gelmesi ve sonuçta bıkmak normal.
ben mesela beni bıktıran birisi olursa dinlemiyorum. dinler gibi yap dinleme mesela.

hacı o değilde sana bir şey sorcam.

bir eleman var bana borcunu vermiyor onu nasıl yaparız?

Hocam toplumun sizin gibi insanlara çok ihtiyac var, her 10 insana bi tane sizin gibi insan gerekiyor. Göreve devam :(

Biraz mola iyi olabilir dabi.

biraz tatil iyi gelir, telefonsuz tabii. hatta bana iki gün kamp bile iyi geliyor.

Yumurtayı bir kasede güzelce çırp, içine bir miktar tuz karabiber isteğe bağlı süt ekle.
Tavayı ısıt, tereyağı ekle, yağ eriyip ısındıktan sonra yumurtayı eşit kalınlıkta dök.
Tava büyüklüğüne göre yumurta sayısı kullanmak önemli, çok kalın olursa karıştırmak zorunda kalabilirsin, bu görüntüyü bozar.
Daha sonra pişmeye yakın rendelenmiş kaşar peynirini üzerine serpiştir ve omletini katla.

Afiyet olsun.

Aycicek yagi.

omlet yapacaksan; omlette sıvı yağ kullanılır.

Valla tavada yiyeceksem sahanda ve tereyağlı tercihim yoksa haşlama yerim daha iyi :D

hellim peynirine 2 yumurta kır yeter

tereyağ ve kaşar birleşince ağır oluyor. kaşarda yağlı ve süt ürünü çünkü. az ayçiçek ile çırpılmış yumurtayı dök. rendeye de gerek yok kaşar dilimlerini ser. karabiberde hafif çekebilirsin. sonunda ortadan katla. çok pişirme hafif ıslak kalsın.

Valla ben de aciyi pek sevmem ancak aci yiyince kulaklarimin kasindigi da olmadi hic.

dilin arkasının duyusunu alan sinirle kulağın iç kısmının duyusunu alan sinir aynı. O yüzden bu tarz karışıklıklar olabiliyor. Ben de nezle olduğumda kulağımın içi kaşınıyor boğazdaki hissi orada alıyorum :)

bende de acı yediğimde kulak dahil yüzümün birçok yerinde + boynumda bile kaşıntı başlıyor aynı şekilde.

hahah cizgi film gibi buhar da cıkıyor mu?

Şu kitabı beğeneceğinden eminim

www.dr.com.tr

Valla madem yuzuklerin efendisine baslamissin oncelikle o seriyi bitir bence, yarida birakirsan eru carpar. Ondan sonra da hobbiti cabucak okuyabilirsin. O evren hakkinda daha fazla detayli bilgi almak istiyorsan direkt silmarillion kitabina gecebilirsin orada oldukca fazla detay var. 'Yok ben tarihceyi falan degil hikayeleri okumak istiyorum' diyorsan o kitapta yer alan hurin'in cocuklari, beren ve luthien gibi hikayelerin daha kapsamli sekilleri olan kitaplarini okuyabilirsin.

Valla ben en son Erlend Loe' den Doppler' i okudum. Şimdi ise Ralph Ellison'dan Görülmeyen Adam'ı okuyorum. İkisini de öneririm.

Okumadıysanız mutlaka Gulyabani
Kaplan! Kaplan!
Silo serisi
Algernon'a Çiçekler
Mezbaha Beş
Erdem Yılı
Fantastik serileri seviyorsanız Kara Prizma'yla başlayan Işıkyaratan serisi
Madde 22

Dune

Dune +1

Kral Katili Güncesi serisine başladım tam olarak seninkine benzer hislerle. Uzun zamandır da aklımda olan bir seriydi. Aklının ucunda bulunsun, çok güzel gidiyor.

Valla ben ucuncu gruptayim. Yani tipinin/dis gorunusunun oldukca onemli oldugunu ancak bunun tek basina yeterli olmadigini, ne yaptiginin ve ne konustugunun da karar verme surecine etkisi oldugunu savunan gruptan.

"cok iyi birisin ama ben bir heyecan hissetmedim"

bütün anahtar kelime burada aslında, kadınlar bu konuda çok açık sözlüdürler sadece şifreli konuşurlar.

her iki grupta doğru söylüyor ancak tek bir farkla, sağda solda hayatın içinde tanıştığın kadınlar ilk bir kaç saniyede bir puan veriyorlar bu puanı verirken tipin, duruşun, konuşman, davranışların etkili, ilk bir kaç saniyede tipini beğenmese bile diğer unsurlar o tip konusunu kapatıyor, kadınlar erkek hakkında kafasında bir hayal kuruyorlar ve o hayale kapılıyorlar. özellikle gençler bu "oyun" dediğimiz hayal gücü konusunda daha hızlılar, orta yaşı geçmiş kadınlarda çalışmıyor, sen bu noktada onların hayal güçlerini her zaman beslemeye devam etmelisin. detay vermemelisin.


dating app'larda ise seni 5 fotoğrafın üzerinden sahip olduğun ve yaşadığın hayatı analiz ediyorlar (neşeli mi? yeterince parası var mı, kendine güveniyor mu, ilk tartışmada sinecek mi) ve bu konuda çok başarılılar üstelik daha fazla zamanları var incelemek için.

daha ilk mesajlaşmadan itibaren flört'ü hiç bırakmamalısın (ya dating app'lerde yada diğer şekilllerde) dating app'lerde tanıştıktan sonra mesajlaşma içerisinde de cinsel gerilimi vermelisin, üstü kapalı olmalı kadın kinayeler ile konuyu anlamalı ve hayal kurmalı. date sırasında ise fiziksel temas önemli, giydiği taktığı bir takıdan yola çıkarak el, dirsek altı kol, mide/göbek, vb. yerlere dokunmalısın bu heyecanı arttırır öz güvenini gösterir.

bunları yapmadığın sürece "iyi çocuk"sun. ne kadar tipin olsa da, fiziğin ile ne kadar ilgi çeksende bir işe yaramaz. en fazla çok sarhoş ve libidosu tavan yapmış bir hanım efendi üzerine çıkarsa o zaman bişiyler olur.


"arkadaş olarak görüşelim" etrafımda dur seninle eğleneceğim ama mekandan ayrıldıktan sonra başkasının yanına gidip onunla sevişeceğim demek. o nedenle bu lafı duyduktan sonra benim arkadaşlarım var zaten de ve uzak dur.

date'lerini bir etkinlik olarak planla, go-cart'a mı gidersiniz, şarap tadımına mı, lünaparka mı orası sana kalmış. date'i planlarken kendi keyif aldığın şeyler olmalı. böylece en azından heyecan kısmını halletmiş olursun.

not: biraz hızlı davranmalısın ama saldıray abi gibi ikizz yatak var dememen lazım, dediğim gibi üstü kapalı olmalı, ilk date'de yatak da olabilir bu da mümkün ama dediğim gibi mesajlarda falan sürekli cinsel gerilimi vermelisin.

karizma,tip,donanım tamam da karşıdaki insandan da öğrenebileceğim bir şeyler olmalı. bana da pek bir şey katmadıktan sonra gördüğüm üzere olanlardan hep toksiklik veya sığ muhabbetler. benim de dinlerken ağzım açık kalsın, saatlerce dinleyeyim.

çok iyisin, sadece arkadas kalıpları da yüze söylenmeye cesaret edilemeyen lafların tatlı versiyonları.

Cevap 1

Yalniz internetten tanisiyorum demissin ama kaynak nedir.
Gidip tinder,ockupid falan takiliyorsan oradaki kizlari ayri genellemek lazim.
Orasi alt lig gibi bir yer.

Eksiden falan dusuruyorsan o baska

bence iyi birisin. ondan kaybediyorsun.

Selam +1

Çoğu kadın için geçerli olan şeyleri söylemiş, yazdıklarında ders almayı bilenler için nice öğütler var. Şu kısımlar oldukça doğru

"daha ilk mesajlaşmadan itibaren flört'ü hiç bırakmamalısın (ya dating app'lerde yada diğer şekilllerde) dating app'lerde tanıştıktan sonra mesajlaşma içerisinde de cinsel gerilimi vermelisin, üstü kapalı olmalı kadın kinayeler ile konuyu anlamalı ve hayal kurmalı. date sırasında ise fiziksel temas önemli, giydiği taktığı bir takıdan yola çıkarak el, dirsek altı kol, mide/göbek, vb. yerlere dokunmalısın bu heyecanı arttırır öz güvenini gösterir.

bunları yapmadığın sürece "iyi çocuk"sun. ne kadar tipin olsa da, fiziğin ile ne kadar ilgi çeksende bir işe yaramaz. en fazla çok sarhoş ve libidosu tavan yapmış bir hanım efendi üzerine çıkarsa o zaman bişiyler olur.


"arkadaş olarak görüşelim" etrafımda dur seninle eğleneceğim ama mekandan ayrıldıktan sonra başkasının yanına gidip onunla sevişeceğim demek. o nedenle bu lafı duyduktan sonra benim arkadaşlarım var zaten de ve uzak dur.

date'lerini bir etkinlik olarak planla, go-cart'a mı gidersiniz, şarap tadımına mı, lünaparka mı orası sana kalmış. date'i planlarken kendi keyif aldığın şeyler olmalı. böylece en azından heyecan kısmını halletmiş olursun.

not: biraz hızlı davranmalısın ama saldıray abi gibi ikizz yatak var dememen lazım, dediğim gibi üstü kapalı olmalı, ilk date'de yatak da olabilir bu da mümkün ama dediğim gibi mesajlarda falan sürekli cinsel gerilimi vermelisin. "


Burada asıl hüner isteyen mevzu, kime, hangi dozda bunları yapabileceğini anlamak. Bunları okuyup "bu erkekler salak herkesi tek tip sanıyor" diyen kadınlar var şimdi duyuruda, azıcık daha triggerlanmayı bekliyorlar, aksi şeyler yazabilirler. Onlara inanma, onlara güvenme...

Latifesi bir yana, selam'ın söyledikleri çoğu durum için geçerli. Normal bir flört, cinsel birliktelik veya herhangi bir heyecan arıyorsan bunları yaptığın 10 senaryonun birkaçında başarılı olursun. Yüzde kaç olacağı tipine ve kendini ifade edebilme becerine bağlı.

Ama ben sıra dışı bişi istiyorum, standart bir flört olmasın, birbirimize cuk oturduğumuz, samimi ve gerçek paylaşım yaptığımız, farklı hissettiren bişey olsun diyorsan bu tarz "taktik" oyunlarının işin "ruhunu" kaçırdığını düşünüyorum. Ya da şöyle söyleyeyim, bunların hepsini bir hedef uğruna hayata geçirdiğinde bir noktada sen sen olmuyorsan, kendinden ödün vermiş ya da bir nebze olmadığın biri gibi davranıyorsan; birkaç kadından sonra başka bir şey aramaya başlıyorsun.

O yüzden genel anlamda ne istediğine karar verip uygula bu taktikleri.

Belki de gerçekten devamlılığı olan bir şey arayışında değildir karşıdaki. Canı sıkılmış ve dışarıda takılacak birini arıyor olabilir, network için kasıyor olabilir, gold digger olabilir vb.

İnternet tanışmasında kadınlara genelde çok yalan söylüyorlar. Gece geçirildikten sonra numarasını siliyorlar. Sen dürüstsen olduğun halinle yalanların yarattığı heyecanı yaratamıyor olabilirsin. Mesela adam asgari ücretli diyelim. Şuraya gittim, bunu yaptım, bunu yapacağım diye ortalama heyecan pompalıyor. Kesinlikle gerçek kimliğini ortaya koymuyor. Tamamen duygulara yönelik hamleler.

Soruna cevap olarak da 1 derim

nedeni neden önemli ki. sonuçta ilişki istiyorsan (öyle anladım) başka biri gibi davranmaya çalışmak ya da yukarıda anlatılanlar gibi 'taktik' kullanmak sürdürülebilir bir şey değil. ve ancak başka biri gibi davranırsan seninle olmak isteyen birini sen niye isteyesin.

ilişki değil de kadınlar seni çekici bulsun istiyorsan yüzeysel bi seviyede, enstrüman çalmak spor yapmak ya da sevdiğin herhangi bi konuda çok çalışmak, yani kendine yatırım yapmak en mantıklısı. pek çok insan bunları çekici bulur.

zaten sen de yoğun duygular hissetmiyormuşsun. belki burda senin hislerinin bilinçsiz dışa vurumu bile bazı insanların hislerini etkiliyordur. belki hepsi aynı şeyi söylüyor ama tamamen farklı nedenlerle söylüyor da olabilirler.

sonuç olarak nedenin hiç önemi yok. ilişki arıyorsan bunun için iki kişi lazım. senin yapman gereken pek bir şey yok bence aramaya devam etmek dışında. ya da tam tersi aramayı bırakmak dışında.

Ben bir kadın olarak kendi deneyimimi söyleyeyim. Bir erkekle bir saat geçirdikten sonra onunla daha fazlasını isteyip istemediğime karar vermiş oluyorum. Bunun efendilikle, yok efendim cinsel gerginlik yaratmakla filan bir ilgisi yok. Tanıştığımız insanların çok azıyla anlaşabilmemiz ya da çok azına çekim hissedebilmemiz zaten normal bir şey. Size "düşecek" kadın ne yaparsanız yapın "düşer".

yorumları okuduktan sonra ekleyeyim; ilk yorumumda dediklerim "olması gereken" yani zaten böyle olmalısın. o duruma gelinceye kadar ise evet taktik bir anlamda doğru ancak belli bir amaç için (seks, ilişki vs.) için yaparsan taktik. Bu gerçekten de bruce'un dediği gibi yorucudur, çok yorucudur ve bir yerde bir kelimeyi yanlış kullandığın için olacağı varsa da olmaz. ardından da düşünürsün böyle demişlerdi yaptım ama ne oldu da bu iş yalan oldu diye.

içinden gelen çiçekler alıp yollarına dökmek ama yapman gereken kadını "normal" olarak görebilmen, bu kısım çok yorucu zira "kadınlnar çiçektir", "kadınlar narindir", "kadınlar korunmaya muhtaçtır", "kibar olmalısın", "nazik olmalısın" vb gibi şeylerle büyüdük, kadınlar erkeklerden çok daha güçlüler, ayrılırsam ölürüm diyen kadın en fazla 1 ay içinde yeni biriyle bir ilişkiye başlayabiliyorken bir erkek yıllarını biten ilişkisine verebiliyor. kadın eski ilişkisinin hayatını bu gün etkilemesine izin vermezken erkek yıllar sonra bile etkilemesine izin veriyor. "o"nun gibi birini arıyor. kadınlar şehirde/köyde erkeklerden on kat daha güçlü, buna göre davran.


bu nedenle zihinlerimizin en dibine kadar işlemiş bu fikirleri silmek ve davranışlarımızı değiştirmek çok zor olabiliyor işte taktik kısmı buradan geliyor. bir amaç için yaptığımız sürece taktik oluyor. taktik yapabilirsin, kadınlarda çok fazla yapıyor istediği biri varsa. burada konuyu taktik olmaktan çıkartıp doğal hale gelmesi bir süreç. şu an bu yazıyı okuyan herkes bir durumda, kimi kilolu, kimi zayıf, kimi zengin kimi değil, her ne halde olurlarsa olsunlar o noktaya bir sn. de gelmediler. şu anda ki halleri de doğal halleri. kiloluysa doğal kilolu taktik değil, zayıfsa doğal zayıf bir sn de zayıflamadı ve tam olarak şu an o kişiinn en doğal hali. herkes bir süreçten geçti, geçiyor, geçecek. davranışlarımız duygularımız ve onları ele alma şeklimiz sürekli değişecek.

buluşmaların bir etkinlik etrafında kurarsan heyecanı tamamlarsın demiştim. kadınlar eve geldiklerinde dedikodusunu yapacakları bir şey isterler. arkadaşı sorduğunda "kahve içtik oturduk sohbet ettik" demek istemezler. oraya gittik buraya gittik şunu yaptık, belimi tuttu çok heyecanlandım birden" demek isterler bununla hava atarlar diğer kadınlara.

örn: bir arkadaşımda kalmıştım pandemi zamanında, pazar günü dışarı çıktık yürüyoruz (sokaya çıkma yasağı var), çıkmadan önce de polis çevirirse seni öne atarım falan demiştim. polis çevirdi gerçekten de ve hanım arkadaşım (maskülen bir hanım) direk atlayarak ya işte benim kabahatim falan diyip savuşturdu, ardından polis memuru beni yabanci biri sanıp 5 dakika ingilizce bişiyler anlattı ( yasak var cart curt) have nice day diyip devam ettim hiç bozuntuya vermeden, aylar geçti hala anlatıyor gülüyor eğleniyor. iyi çocuk olsa idim evde oturur evden çıkmazdık (kanunlara niazmlara saygılı biri) o gün bu yaşanmazdı ve hikaye anlatılmazdı.


birde not: asla ve asla kadınlardan ilişki tavsiyesi alma, aldığında da ne diyorlarsa tersini yap. kadınlar ideal dünyayı anlatıp bu ideal dünyayı istemiyorlar. öyle olsa idi cennetten kovulmazdık, 40 huri/nuri ile günümüü gün ederdik.

@selam

Cok tesekkür ederim, baya bir analiz yapmissin. Genel hatlariyla anliyorum demek istedigini. Ilk görüsmede heyecanli seyler yapma fikri benim de aklimdan geciyor ama böyle birsey teklif ettigim birkac kisiden "tekrar görüstügümüzde yapariz, ilk sefer icin kahve/sarap icelim" seklinde yanitlar aldim. Sanirim kadinlar ilk görüsmeyi daha basit tutma egiliminde oluyorlar (muhtemelen daha güvende hissediyorlar ve görüsme istedigi gibi gitmezse kahveyi/sarabi icip hemen kalkabilme opsiyonlari acik oluyor). Ayrica heyecanli etkinlikler uzun zaman ayirmayi gerektirebiliyor ve masrafli olabiliyor. Henüz tanimadigi, nasil anlasacagini bilmedigi birisiyle nispeten uzun süren ve masrafli birsey yapmak istemiyor olabilirler. Fakat istisnasiz tüm ikinci görüsmeler icin daha etkinlik tarzi heyecani yükseltebilecek ve ilk görüsme sirasinda kesfettigimiz ortak zevklerimizle alakali bir sey teklif ediyorum ama iste o asamaya gecemiyoruz :)

Aslina bakarsan ben de genellikle ilk görüsmeleri fazla beklentiye girmeden nispeten kisa tutma taraftariyim. Internetten tanistigim insan reelde de ayni kisi mi, ekranda ve mesajlasma sirasinda begendigim kadar gercek hayatta da begeniyor muyum gibi seylerin yaniti evetse benim icin ilk görüsme gayet iyi gecmis demektir. Ama iste yeterli olmuyor demek ki.

hocam peki bu online mecralara koyduğunuz fotolarda vb. normalde olduğunuzdan çok daha iyi fotolar kullanıyor olabilir misiniz? mesela ben erkek olarak bu dating applerde artık gördüğüm kızlardan minimum 2 puan düşüyorum fiziksel görünüş olarak. yani kızın fotolara baktığında 8/10 diyorsam demek ki bu kız reelde 6-6.5/10 falan diyorum. insanlar bu foto işini çözmüş gerçekten, nasıl güzel çıkıyorlar o fotolarda öyle.

sizde de benzer bir durum olabilir mi acaba, bir heves buluşmaya gelip de hayal kırıklığı yaratma durumu

@polopan bu durumda ise yani kahve şarap ise zaten aslında bir noktaya gelinmiş (özellikle alkol için geçerli) mümkünse ilk buluşmada öyle bir yer seç ki başka mekanlar olsun yakında. ilk kahve/şarap sonrası başka bir mekana geçin, orada bir süre geçirip tekrar başka mekana geçin her bir mekan değişikliği kadının algısı tarafında farklı bir buluşma gibi gelecektir 20/30 dakika yeni bir mekana geçiş için iyi bir zamanlama. mekanları önceden sen belirle ve karşı tarafa söyleme, spontane gibi gelişmeli, "kalkalım mı" diye sorma, "kalkalım buradan başka yere gidiyoruz" de. bu yine kadında heyecanı (bilinmezlik) arttıracaktır. kadının yapmasını istediğin her hangi bir şeyi soru olarak iletme. "gelir misin" değil, "gel" kısa, öz, net, özgüveni yüksek dil.

kadınlar genelde kendi evlerine yakın yerleri tercih ederler, geri dönmesi kolay olmalı.

senin için iyi olan kadın için iyi olmayabilir. buluşmalarda kendinden bahsetme, cümlelere ben diye başlama. buluşmaları kendi zevklerine göre belirle ortak zevklere göre değil. kadın seni beğenirse senin sevdiğin şeyleri de beğenir. zevklerinden vaz geçmemelisin. sorulara üstü kapalı cevap vermelisin, ailenden, kendinle ilgili (geçmiş, gelecek) hiç bir şeyi paylaşmamalısın. özellikle mesajlaşırken düşünecek vaktin var ne diyeyim diye. ana fikir şu: bu kadınla beraber olmamamın XXXX ile ne alakası var? örneğin işin ile bir alakası var mı? bence yok. eski sevgilin ile bir alakası var mı? bence yok. ailen ile alakası var mı? bence yok, inanışın ile alakası var mı? bence yok.

örnek:
s: ne iş yapıyorsun?
c: hali kilim import export,
c: çek senet tahsilat,
c: boş zamanlarımda clark kent/bruce wayne olarak çalışıyorum vs. gibi

karşı tarafa da bu tür sorular sormamalısın. bırak kendisi anlatsın. konuşmalarını cümle uzunluğu ile ölç. az kelime kullan ve az konuş, kadın daha çok konuşmalı, ideal oran (araştırmalara göre) %30 erkek %70 kadın konuşmalı. bu tür buluşmalar daha ideal geliyor kadınlara.

cinsel gerilim yada cinsel göndermeli espriler iyidir. kadın seninle niye buluşuyor ki? kara kaşın kara gözün için değil, banka hesabındaki milyonlar için değil, araban için değil, sevişme ihtimali için buluşuyor, buluşmaya da bu ön fikir ile geliyor. buluşmaya geldiğine göre de seni bir şekilde beğenmiş, mesajlaşma da fena geçmemiş. bunlar senin avantajına şeyler.

hiç kimse hiç bir ortamda aynı değil. babanın yanında başka birisin, okulda başka, iş yerinde başka, mahalle arkadaşınla başka, markette başka birisin. internette de başka birisin aslında. kadınlar da öyle. senin yanında başka başkasının yanında başka. internette ise bambaşka. önüne gelen kişi ile nette tanıştığın kişi bambaşka kişiler olacaktır. dert etme bunu. fiziksel beğeniye ve eğlenmeye odaklan. eğlenmelisin. eğlenmelisin eğlenmelisin, karşı taraf sana morali bozuk gelebilir seni ilgilendirmez kendisi çözmeli sen değil sorma umursama eğlenmene bak. sen eğleniyorsan o da eğlenecektir.


not: ilk buluşmayı zirvedeyken bitir. kadın aa ne güzel eğleniyorduk niye gidiyorsun ki şimdi demeli.

not 2: buluşmalara özel hazırlanıp gitme, normalin neyse öyle git.

bence gerçekten iyi insanlara denk gelmişsin bu duruma şükretmen lazım
buluştuğun kişiler senin vaktini boş yere harcamıyor, umut vermiyor

buluştuğun kişilerle dış görünüş olarak yakın mısın

kadınlarda zaman ve evlilik erkeklere göre daha kritik
bu durum da onları daha seçici olmaya itiyor

Valla duyuruya bakinca coktan o moda girmissin gibi duruyor zaten :D Baslamadiysan da basla bence, bu saatler uygundur.

21.59 da en son alabilirsin. Sonra yasak.

Az sonra başlıyorum. Parmaktan sonra

17den sonra

okul önü.

müsayit nedir ya.

Sinav var sinav var simdi hocam, buna nasil genel bir cevap verelim ki? Atiyorum unide bir dersin sinavinda hoca uc asagi bes yukari hep ayni sorulari sorardi, bir baskasi ise her sene sorulari degistirir en saglam sorulari sorardi. Boyle bir ornek uzerinden gidilirse ilk sinav daha cok ezbere ya da belli basli yerlere odaklandigi icin o dersteki bilgini genel anlamda olcmede yetersiz kalirdi diyebiliriz. Diger yandan ise oteki dersten saglam bir not alabilmen icin o derste ogretilen neredeyse her seyi bilmen gerekirdi.

Hal boyleyken, yani olay daha cok sinavlari hazirlayanlara ve dolayisiyla sinavin icerigine bagimli oldugu icin direkt 'su kadar olcuyor' tarzi bisey demek zor olur. Olcen de var olcemeyen de var.

sınavlar zekayı ne kadar ölçüyor diye sorsanız anlarım da başarı kısmı nasıl ayrışıyor anlamadım. her sınav her zeka tipini ölçmez ama başarıyı ölçer bence. sınavı iyi bir skorla/sonuçla geçiyorsan o şeyde başarılısındır, geçmiyorsan değilsindir. başarının anlamı bu zaten, sınandığın/zorlandığın her ne ise üstünden gelmek, hedeflediğin şeyi kazanmak vs. çoğu sınav için de esaslı bir zekadan ziyade sistematik çalışmaya ihtiyaç var. çalışan başarır. bu mantığın zaman içinde değişen öyle çok etkene bağlı bir şey olduğunu düşünmüyorum.

sırf yönlendirmelerle hareket eden biri de çok kısmını geçtim zeki bile değildir, sınavda başarısız olmasına şaşırmam. internet çağında da ilkel çağlarda da çok çalışan (eğer sürekli aynı şeyleri tekrar etmiyorsa ki bu 'çok çalışmanın' mantığına aykırı olurdu) doğru bilgiyi de onu elde etmenin kolay yolunu da az çalışanlardan veya çalışmayanlardan daha hızlı bulacaktır kuşkusuz. bireysel, sosyal, uzaysal artık hangi boyutta ele alırsak alalım çalışan başarır/kazanır, çalışmayan da bahane arar.

Once basarinin tanimini kafada oturtman lazim.
Basari dedigin daha cok diploma mi, yoksa daha cok para mi?

Sinavlar eger hile yoksa akademik basariyi bir sekilde olcuyor, cok cok zeki birinin bence en olumsuz sartlarda bile sinavlarda basarisiz olma ihtimali dusuk, bunun ornegiyle defalarca karsilastim.

Sinavlar uzerinden gidersen akademik basariya gidersin ama bu kumulatif olarak basarili oldugun biri anlamina bence gelmiyor.

Bence kumulatif basarinin tanimi soyle:
1 - hersey konusunda ustunkoru de olsa fikir sahibi olmak
2 - birseyi cok iyi bilmek
3 - sosyal zeka ile bu cok iyi bildigin sey ile insanlari manupule etmek
4 - "yasal yollardan" buyuk oranda baskalarini kullanip paraya ulasabilmek

üniversite kantinine giderken koridorun karşı ucundan tıpatıp bana benzeyen birini görmüştüm. çok kısa bir anlığına aklım gitmişti ve karşıdan gelenin ben olduğumu sanmıştım. :B

hiçbir şey yapmadım, bir daha da görmedim. :B

Bir arkadaş bana çok benzeyen birini gösterdi Facebook dan.
Benim 5 sene sonraki halim. Gerçekten de benziyordu. Hiç bir şey yapmadım ama.

Valla benim sabit bir tipim olmadigi icin oyle bisey mumkun degil. Boyle soyleyince de sanki faceless men tarikatina bagliymisim gibi oldu ancak demek istedigim sac birazcik uzunken farkli, sac uc numarayken farkli, sakal varken farkli bir tipe burunuyorum vs. Dolayisiyla da oyle tipa tip bana benzeyen birini gorecegimi sanmam.

www.youtube.com

Haa diyelim bisekilde gordum, o zaman da yukaridaki gibi 'sen kimsin? cik disari taklitci olma kendin ol biraz' diye cikisirim diger tarafa.

bir gün okul çıkışı arkadaşlarla yürürken aniden bağırdılar oha şuna bak sana ne kadar benziyor ikizin gibi diye :D bir şey yapmadım, çünkü ne gerek var? :)

Denk geldi, adamin boyu kilosu sakal modeline varana kadar (o zamanlar keci sakalim vardi) ayniydi. Herhangi bir sey soylemedim gidip.

Bi gazetede sınava giren bi kızın fotoğrafı yayınlanmıştı. Herkes aaaa bu sensin diye telefon etmişti. Gazeteyi görünce lan hangi sınavda bunu çektiler dedim sonra la benim hiç böyle kol saatim yok ki dedim.
İmkan olsa valla arar bulur kanka olurdum

evet sevmiyorlar birbirlerini. oflular gerçi kimseyi sevmiyor.

Valla gercekte olay nasildir, birbirlerini severler mi sevemezler mi bilmem ancak fikra sanki daha cok kafanda kurdugun seye kendini kaptirma ile alakali gibi geldi bana.

Adam o kadar sevmiyor ki peşinen sonuca sovuyor

genelde komşu iller arasında husumet olur. of(çaykara, of, dernekpazarı) ve bayburt komşu. fıkranın mesajı yukarıdaki arkadaşların dediği gibi bence

Anestol. Aşırı sakar bir insan olduğumdan sürekli bir yerlerimi yaktigim için bizim evin demisbasi kendisi. Yanında hametan dAa olur mutlaka.

Midesi çok çabuk bulanan bir insan oldugumdan metpamid bir de.

en başta yanık merhemi

amonyak - şehirdeki evde bile bazen şiddetli kaşıntı yaratan sinek, örümcek sokması olabiliyor.

ishal kesici reflor

en basitinden bir antihistaminik

antibiyotikli merhem fucidin, açık yaraya bazı durumlarda gerekiyor.

mide ağrısı için nexium

karın ağrısı için buscopan

mide bulantısı için dramamine

boğaz ağrısı için bitkisel pastil phytorelief

tansiyon aleti - kronik hastalığı olsun olmasın herkesin belli bir yaştan sonra her gün olmasa da arada tansiyonunu ölçmesi gerekiyor zira tansiyon yükselmesi çok sinsi bir şey, insan hissetmeyebiliyor.

terramycin ve stilex belki olabilir

Valla yanik merhemi+1 diyorum ben de. Her seyi unut onu unutma. Onun disinda bir de minoset, parol gibi bir ates dusurucu onemli.

Fenistil

buzlukta mutlaka buz kasedi ve buz bulundurun. yanık , çarpma gibi şeylere müdahele etmek adına.

ayrıca silverdin (yanık merhemi) ve anestol pomad(uyuşturucu merhem) alın. bu ikisi yanıklarda karıştırılarak kullanılıyor.

ayrıca turnike bandı veya serum lastiği, hani kol ve bacakta büyük bir yara olur turnike yaparsınız.

3 5 tane enjektör, ufak bir makas, yara bandına ek olarak sargı bezini yapıştırmak için flaster, oksijenli su.

evde bi tane normal ateşölçer olsun çocuk yoksa normal cam ateşölçer olur, çocuk varsa lazerli alın çok sık kullanacaksınız çünkü.
ayrıca tansiyon aleti.

normal aspirin ve bebe aspirini(çocuk yoksa gerek yok), ayrıca bir de büyük enjektör alırsanız sinüs yıkaması yapabilirsiniz.

Onlarin hepsinin tarihi gecip cop olacak.

dag basinda falan degilseniz 1 kutu parasetamol tarzi ilac, bir tane de ilk yardim seti yeterli.
Gerisini lazim olunca gidip alirsiniz zaten silverdin,anestol gibi kremler yanik iyilestirmiyor.

Setin icinde yoksa termometre,serum lastigi +1
Ilk yardim kursuna da gidin.